Pierwsza książka w Polsce opisująca doktrynę i założenia ideowe Trzeciej Pozycji. Czym naprawdę jest terceryzm, jakie są jego korzenie, jakie kwestie porusza, jakie widzi zagrożenia i w jaki sposób chce na nie odpowiedzieć? Czy podział w osi prawica–lewica ma jeszcze sens w XXI wieku? Czy możliwa jest inna wizja świata, od tych reprezentowanych przez kapitalizm i socjalizm? Czy trzecia droga może być realną alternatywą w dzisiejszym społeczeństwie? Jak wygląda środowisko tercerystów w innych krajach?
Dr Krzysztof Karczewski urodził się w 1980 roku, doktor nauk społecznych i absolwent Instytutu Politologii i Europeistyki Uniwersytetu Szczecińskiego. Autor książek: „Doktryna Trzeciej Pozycji a eurazjatyzm Aleksandra Dugina jako wizje alternatyw wobec demokracji liberalnej. Analiza porównawcza” i „Ani liberalizm, ani marksizm. Koncepcje ideowo-polityczne współczesnego polskiego narodowego radykalizmu na przykładzie Narodowego Odrodzenia Polski” oraz licznych artykułów naukowych. Specjalizuje się w zakresie geopolityki, politologii religii, historii doktryn politycznych oraz współczesnej myśli politycznej. Szczególnie interesuje się radykalizmem politycznym, zjawiskiem „sojuszu ekstremów” i myślą radykalnej prawicy, radykalnej lewicy i tych ruchów i organizacji, które wymykają się z osi prawica–lewica. Wykładowca akademicki, członek Oddziału Szczecińskiego Polskiego Towarzystwa Nauk Politycznych.
Trzecia Pozycja jest duchowo umotywowanym światopoglądem, który odrzuca polityczną mądrość przyjętą we współczesnym świecie, w którym wszystkie narody i kultury skazane są na dokonywanie wyboru pomiędzy lewicą a prawicą, komunizmem a kapitalizmem. Opierając się na głębokiej znajomości natury ludzkiej i jej zainteresowaniach, Trzecia Pozycja nie poszukuje niezdolnego do życia centralizmu, ale sposobu myślenia i działania, który naprawdę bierze górę nad emocjami współczesnego świata. Trzecie Pozycja jest politycznym credo XXI wieku.
15 grudnia 2019 o 12:47
Publikacja „Ani liberalizm, ani marksizm. Koncepcje ideowo-polityczne współczesnego polskiego narodowego radykalizmu na przykładzie Narodowego Odrodzenia Polski” do przeczytania:
https://www.scribd.com/document/297083132/K-karczewski-NOP
15 grudnia 2019 o 14:27
Wikipedia o terceryzmie:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Terceryzm
15 grudnia 2019 o 21:22
Wikiped(z)ia/wikipe(js)dia? Dziękuję, maszeruję dalej.
15 grudnia 2019 o 14:28
Dwa teksty Jarosława Tomasiewicza poświęcone zjawisku terceryzmu:
https://www.nacjonalista.pl/2010/07/19/jaroslaw-tomasiewicz-trzecia-droga-od-faszyzmu-ku-anarchizmowi/
https://www.nacjonalista.pl/2010/05/19/jaroslaw-tomasiewicz-trzecia-droga-nazistowska-agentura-czy-neofici-lewicy/
16 grudnia 2019 o 12:34
Książka do kupienia na:
https://capitalbook.com.pl/pl/p/Miecz-i-Krzyz-Krzysztof-Karczewski/3858
18 grudnia 2020 o 19:40
Skończyłem czytać główną część książki, została mi tylko część o islamie i imigracji i powiem tak. Na pewno należy pochwalić autora za szerokie przedstawienie tematu, zwłaszcza za dokładny opis historii nurtu Trzeciej Pozycji, który reprezentuje obecnie NOP. Jednakże to, co mnie mocno razi w tej książce to to, że często mi się wydawało, że niektóre informacje często powtarzały się. Innym takim błędem było nazywanie nurtów typu narodowy bolszewizm „terceryzmem” i uznanie terceryzmu za szeroki nurt radykalnego nacjonalizmu odcinającego się od lewicy i prawicy. W rzeczywistości to terceryzm jest określeniem czysto polskim, oznaczającym nurt Trzeciej Pozycji charakterystyczny dla NOPu, Forza Nuova (chociaż obecnie niewiadomo jak z tym jest) i dawnej ITP. W literaturze anglojęzycznej określenia „Trzecia Pozycja” w szerokim znaczeniu używa się właśnie głównie do określenia szerokiego wachlarza poglądów inspirujących się eurazjatyzmem, narodowym bolszewizmem, strasseryzmem, neofaszyzmem a’la CasaPound itd. Niezrozumiałe jest dla mnie też stwierdzenie, że terceryści inspirują się głównie socjalizmem niemarksistowskim. Większość Trzeciej Pozycji w szerokim znaczeniu tego terminu inspiruje się korporacjonizmem szeroko pojętym, dystrybucjonizmem lub syndykalizmem. Nieetatystycznym socjalizmem inspirują się głównie strasseryści, a etatystycznym narodowi bolszewicy. Ale ich trudno nazwać tercerystami.