Był i na zawsze pozostanie jedną z najważniejszych postaci francuskiego nacjonalizmu. Do końca wierny swoim ideom – w tym zakresie zawstydzał różnych sezonowych „nacjonalistów”.
Jean-Marie Louis Le Pen urodził się 20 czerwca 1928 roku. Był synem Syn Jeana Le Pena (1901–1942), rybaka, prezesa stowarzyszenia kombatantów i radnego miejskiego w Trinité-sur-Mer, oraz krawcowej Anne-Marie Hervé (1904–1965). Uczył się w kolegium jezuickim Saint-François-Xavier w Vannes, następnie studiował prawo oraz nauki polityczne na Uniwersytecie Paryskim.
W latach 50. wstąpił do Legii Cudzoziemskiej. Został wysłany najpierw do Indochin, gdzie przybył po bitwie o Dien Bien Phu. Po powrocie do kraju podjął współpracę z Pierre’em Poujade’em, przywódcą organizacji zrzeszającej drobnych kupców i rzemieślników UDCA (Union de défense des commerçants et artisans). Z ramienia tego ugrupowania Jean-Marie Le Pen w 1956 po raz pierwszy został wybrany do Zgromadzenia Narodowego. W trakcie kadencji zawiesił wykonywanie mandatu i jako oficer służb specjalnych wyjechał na wojnę algierską.
Ponownie zaczął działać w krajowej polityce – w 1957 objął stanowisko sekretarza generalnego Frontu Narodowego Kombatantów. Rok później uzyskał reelekcję w wyborach krajowych, tym razem kandydując z rekomendacji Narodowego Centrum Niezależnych i Chłopów. Mandat poselski wykonywał do 1962, nie został ponownie wybrany. Zawodowo zajął się prowadzeniem działalności gospodarczej w ramach wydawnictwa fonograficznego SERP (1963–1985). Politycznie współpracował wówczas z nacjonalistą Jeanem-Louisem Tixier-Vignancour[w innych językach], kierował jego kampanią prezydencką w 1965.
5 października 1972 stanął na czele Frontu Narodowego, utworzonego między innymi przez liderów ugrupowania Ordre Nouveau (fr. Nowy Porządek), które na przełomie lat 60. i 70. było najważniejszą formacją narodowo-rewolucyjną we Francji. Partia opublikowała w 1973 roku swój program w manifeście pt. „Bronić Francuzów”. Front definiował się w nim jako ruch „antykapitalistyczny, antyliberalny i antymarksistowski”. Przez pierwsze lata numerem 2 w partii był Francois Duprat, jeden z patronów ideowych portalu Nacjonalista.pl. Jean-Marie Le Pen nigdy nie zapominał o zamordowanym przez syjonistów koledze.
Ojciec nie zamierzał podporządkować się normom politycznej poprawności, czego nie można powiedzieć o jego córce Marine, która przejęła kierownictwo partii. W marcu 2018 roku 79 proc. członków Frontu Narodowego uczestniczących w zjeździe partii zagłosowało za odebraniem Jean Marie-Le Penowi tytułu dożywotniego honorowego prezesa Frontu Narodowego. Wcześniej, w 2015 roku, został on usunięty z partii za „antysemickie” wypowiedzi, czyli brak podporządkowania się religii Holocaustu.
Popularny Menhir zmarł 7 stycznia 2025 roku. Na zawsze pozostanie w naszej pamięci!
Jean-Marie Le Pen: Miejmy odwagę być nacjonalistami!
„Szczerbiec” poleca: Jean-Marie Le Pen i znani nacjonaliści
Jean-Marie Le Pen popiera separatyzm rasowy
Jean-Marie Le Pen: Komunizm przeminął, zagrożeniem jest globalizm
Jean-Marie Le Pen: „Antyrasizm jest komunizmem XXI wieku”
Zdjęcie: Wikimedia Commons
Błąd, grupa nie istnieje! Sprawdź składnię! (ID: 9)
Będzie go brakowało. Zjednoczenie Narodowe to teraz jakieś popłuczyny ideowe na pasku syjonistów. Coś jak nasi „narodowcy”.