Radykalna – założycielka polskiej Wspólnoty Chleb Życia, pracuje z najuboższymi.
Operatywna – bizneswoman, z jej inicjatywy powstała stolarnia, szwalnia i przetwórnia owocowo – warzywna;, najbiedniejszym daje nie tylko jedzenie, ale przede wszystkim pracę i szansę na zmianę.
Nietuzinkowa – jest zakonnicą, zamieszkała z bezdomnymi, alkoholikami,samotnymi matkami i recydywistami po długich wyrokach.
Kontrowersyjna – adoptowała dzieci, zdarza się, że przeklina jak szewc, i kurzy papierosa za papierosem.
(ze wstępu do książki)
Książka Stanisława Zasady, Generał w habicie…, to niezwykła opowieść o życiu i działalności zakonnicy, siostry Małgorzaty Chmielewskiej (ur. 1951 r.), która od ponad dwudziestu lat kieruje polskimi domami Wspólnoty Chleb Życia, niosącej pomoc najsłabszym, wykluczonym, oraz tym, którzy znaleźli się na życiowym zakręcie. Wspólnota, założona w drugiej połowie lat siedemdziesiątych przez francuskie małżeństwo Pascala (w przeszłości ateista i aktywista ruchów lewicowych) i Marie – Annick Pingault, posiada dziś swoje oddziały także poza Europą.
Dzieło siostry Chmielewskiej, zapoczątkowane jeszcze w Polsce „ludowej”, kontynuowane jest także w Polsce „wolnej”, gdyż problem biedy i wykluczenia społecznego nie zakończył się wraz z upadkiem poprzedniego ustroju. Przeciwnie: bieda i bezrobocie – następstwa liberalnych „cudów” kolejnych rządów, powiększyły na ulicach polskich miast armię bezdomnych, nie potrafiących odnaleźć się w nowej rzeczywistości.
Realizując przykazanie chrześcijańskiej miłości bliźniego, siostra Chmielewska wyciąga pomocną dłoń do tych wszystkich, o których zapomniał System i jego instytucje, a współobywatele zdają się nie dostrzegać ich na co dzień. Lektura książki pozwala również dostrzec, że wielu z tych, którzy znaleźli się na ulicy, lub wpadli w uzależnienie od alkoholu, czy narkotyków, to nie, jak chcieliby niektórzy – „bezwartościowy element”, „degeneraci”, etc. Przytaczane historie dowodzą, że wiele osób z pośród tysięcy mężczyzn i kobiet, którzy w ciągu tych lat mieszkali w domach Wspólnoty, to ofiary ludzkiej zawiści, chęci zysku, wyścigu szczurów, a każdy człowiek, nawet przez lata tkwiący w błędach może zmienić swoje dotychczasowe życie (historia kryminalisty, człowieka po wielu wyrokach, którego stać na ludzkie odruchy i wolę poprawy).
Ważnym elementem działalności Wspólnoty, są uruchomione wysiłkiem kilku osób zakłady produkcyjne, które dają pracę i chleb wielu rodzinom z biednych terenów wiejskich, oraz stanowią swoistą alternatywę dla kapitalistycznego tłamszenia człowieka, „nieprzydatnego” do pracy. Działamy w sektorze ekonomii społecznej- z zyskiem, nie dla zysku. U nas znajdują pracę ci, którym sektor biznesu nie jest zainteresowany. Są albo zupełnie nieprzygotowani do pracy na wolnym rynku , albo też, z powodu różnych problemów nigdy nie będą konkurencyjni jako pracownicy. Dlatego, mimo naszych starań zyski ze sprzedaży wyrobów Manufaktury nie pokrywają kosztów produkcji. Czysty zysk- tak, ale społeczny - czytamy na stronie ChlebZycia.org.pl.
Stanisław Zasada – Generał w habicie. Opowieść o siostrze Małgorzacie Chmielewskiej i Wspólnocie Chleb Życia, Kraków 2010.
Najnowsze komentarze