life on top s01e01 sister act hd full episode https://anyxvideos.com xxx school girls porno fututa de nu hot sexo con https://www.xnxxflex.com rani hot bangali heroine xvideos-in.com sex cinema bhavana

Zapowiedź tomiku wierszy Tomasza J. Kostyły

Promuj nasz portal - udostępnij wpis!

Prezentujemy fragment twórczości Tomasza J. Kostyły, która niebawem pojawi się w autorskim tomiku poezji pod tytułem „ARCHANIOŁ I RYCERZ„, o czym poinformujemy na łamach portalu.

Katedra

Marność moja

W poświacie aureoli monumentu

W półmrokach mistycznych cieni

Przybyłem tu zaznać  wieczności

W gotyckich sklepieniach nieba

Odnajduję własną  pokorę

To nie strach

Ale powaga

W dziejach kolorów witraży

Rozpalam swoja wiarę

A moje kolana czują chłód kamienia

Wreszcie odnalazłem Słowo

Bez strachu otoczonym szyderstwem

Wyobraźnia jeszcze

Sięga ponad mrok umysłu

Już dawno

Schylam głowę

Dziękuję za spokój i siłę

Wyjdę mocniejszy i zechcę  powrócić

17 VII 2007

Archanioł i Rycerz

Spotkał go

Naprzeciw siebie w złotej zbroi

Owianej blaskiem

Nieznany on

Który kroczy drogami Nieba

Drogami chwały jasnej

Na czarnym koniu

U wrót doliny rycerz sam

Spogląda w niebo

Za cieniem cień

Więc teraz razem, ku przeznaczeniu

Podążać będą

Póki w nas

Zwycięża Krzyż- jest obcy strach

Króluje męstwo

Nie straszny nam

Ogień ziemi, zatrute studnie

I nocy ciemność

Zaczarowane Miasto

Znam takie Miasto

Do którego tęskno mi nie wracać

Przyjęło mnie pod swoje dachy

Pozwoliło mi stąpać po starym bruku

Odkryło zakamarki ulic

Labirynty swych podziemi

Którymi szedłem w nieznane

Prowadzony duchem starodawnych dziejów

To Miasto, które świeci jeszcze

Kiedy spoglądam z Owczej Góry

Pod gwiaździstym dachem nieba

To Miasto mnie przywołuje

Legendą uśpionych kamienic

Krzyżem pokutnym

Psałterzem Floriańskim

Wstępuję pewnie po świętojańskim moście

W zaułki praskich alchemików

Spowite cieniem mgieł

Znam stare domy

Zaklęte historią mieszczan

W oknach nie płoną już oliwne lampy

I zapach drzewa nie zwiastuje spoczynku

A jednak

To tylko na chwilę ktoś wyszedł

I nie zamknął za sobą rzeźbionych wrót

Dlatego przemierzam bruk

Wokół rynku

Pustą uliczką w dół ku rzece

A potem w stronę opuszczonej twierdzy

By znieść lapidarium

Niejednej tajemnicy

Lubię wracać do tego Miasta

Sam, bo wtedy

Zamykam swoją wyobraźnię- milczę i patrzę

Niczym astrolog w ratuszowej wieży

Czas- kronika przemijania

Zamyślona w labiryntach ulic

Bo Miasto żyje

Bez pochodni, kupców, starych bram

Bez stukotu rycerskich koni

A jednak

Żyje

9 VIII 2005


Promuj nasz portal - udostępnij wpis!
Podoba Ci się nasza inicjatywa?
Wesprzyj portal finansowo! Nie musisz wypełniać blankietów i chodzić na pocztę! Wszystko zrobisz w ciągu 3 minut ze swoje internetowego konta bankowego. Przeczytaj nasz apel i zobacz dlaczego potrzebujemy Twojego wsparcia: APEL O WSPARCIE PORTALU.

Tagi: 

Podobne wpisy:

Subscribe to Comments RSS Feed in this post

2 Komentarzy

  1. Cieszy mnie fakt, że portal Nacjonalista promuje poezję o narodowym i katolickim przekazie. Być może dla niektórych będzie to impuls do zainteresowania się poezją i literaturą w ogóle – zwłaszcza taką, która – jak pisał Sienkiewicza – „daje chleb zamiast trucizny, krzepi życie, a nie podkopuje je; uszlachetnia – nie zaś plugawi; niesie dobrą nowinę – nie zaś złą”.
    Propaganda, polemika, publicystyka, akcja bezpośrednia – wszystkie te działania muszą opierać się na fundamencie duchowym, kształtowanym przez religię, pamięć, oraz sztukę.
    Gdy kuleje formacja duchowa – obumiera działanie.

    Pozdrawiam Autora i życzę powodzenia w realizacji jego pomysłów.

  2. No Tomek szalejesz :D

Odpowiedz na fasci_nation Anuluj odpowiedź

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *

*
*