Naszą drogą jest Trzecia Pozycja – wywiad Xportal z Roberto Fiore

Mamy okazję spotkać się w Damaszku, w stolicy ogarniętej wojną domową Syrii. Czy mógłby nam Pan powiedzieć, dlaczego Pan tu przyjechał?

Jestem tu, ponieważ zawsze wspierałem walkę toczoną przez nacjonalizm arabski, zarówno przeciwko syjonizmowi jak i amerykańskim najazdom. W tym wypadku mamy do czynienia z syjonizmem, wpływami amerykańskimi, jak i fundamentalistycznym terroryzmem dżihadystów.

Jakie jest pana najsilniejsze wspomnienie z lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych, tzw. „lat ołowiu” we Włoszech?

Najważniejsze było to, że mimo, iż nie było nas wielu, udało nam się zatrzymać idących po władzę marksistów-leninistów. Dysponowali fenomenalną siłą. Ich partie miały ponad czterdziestoprocentowe poparcie. Mieli komórki zbrojne i mnóstwo działaczy. Jednocześnie, chociaż byliśmy bardzo młodzi, udało się nam rozwinąć ideę narodowo-rewolucyjną, która trwa także dziś.

Kto według Pana jest największym wrogiem ruchu nacjonalistycznego we Włoszech?

Nie łatwo wskazać jednego, ale w tym momencie głównym wrogiem narodu włoskiego jest system finansowy oparty na bankierach i ich supremacji. Na planie politycznym wrogiem jest liberalne wolnomularstwo i przeżytki mentalności marksistowskiej. Nie jest to już ideologia marksizmu czy leninizmu, ale struktury i myślenie, które nie akceptuje tożsamości narodu, jego prawdziwych wolności i zdolności narodów do kontynuowania swoich tradycji.

Chcielibyśmy poznać pańską wizję Europy. Czy Włochy powinny opuścić Unię Europejską? Czy UE powinna się rozpaść? Czy Europa powinna jednoczyć się politycznie lub w jakikolwiek inny sposób?

Oczywiście jestem za Europą. Z tego powodu jestem przeciwny Europejskiemu Bankowi Centralnemu, wprowadzeniu euro oraz brukselskim ideom i strukturom. Uważam, że Unia zbudowana została na niewłaściwych fundamentach. U jej podstaw nie legły cywilizacja chrześcijańska, prawne i historyczne dziedzictwo Rzymu i filozoficzna myśl Grecji. One powinny być fundamentami Europy społecznej, przeciwieństwem zbudowanej na masońsko-liberalnych koncepcjach i marksistowskich strukturach Unii Europejskiej, która nie bazuje na narodach lecz na grupach władzy i interesu, które trzymają narody w kajdanach.

Jaki ma Pan stosunek do Stanów Zjednoczonych, liberalizmu, multikulturalizmu i globalizacji?

Zawsze byłem przeciwko amerykańskiemu imperializmowi, stylowi życia i amerykańskim inwazjom. Nie ma to nic wspólnego ze zwykłymi Amerykanami którzy często okazują się być normalnymi i porządnymi ludźmi. Ale to, co robi establishment to zupełnie inna sprawa. Co więcej, próbują to eksportować do innych części świata często rozpętując przy tym wojny.

Czy mógłby pan wymienić główne inspiracje dla pańskich przekonań politycznych?

Wszystko co mieści się w koncepcji Trzeciej Pozycji. Zawsze inspirowały nas ruchy i postaci z czasów międzywojennych jak Corneliu Zelea Codreanu, Falanga i ruch karlistowski w Hiszpanii, większość dziedzictwa faszyzmu włoskiego, ale muszę też wymienić peronizm i doświadczenia społecznego nacjonalizmu w Ameryce Łacińskiej i w świecie arabskim. Źródła inspiracji są zróżnicowane, ale wszystkie mają u podstaw sprzeciw wobec materializmu – co czyni je przeciwnikami marksizmu i liberalizmu.

Jakie były wady i zalety faszyzmu we Włoszech?

Wad było niewiele (śmiech). Oczywiście, dziś nie do zaakceptowania jest idea jednej partii, zresztą faszystowskie rozwiązania w tym zakresie nie były niczym nowym. System korporacyjny jako metoda reprezentacji narodu nie został wprowadzony do końca. Faszyzm nie rozwinął stanowiska w wielu sprawach, które ważne są dzisiaj, jak obrona tożsamości przed naporem imigrantów, wtedy nie było takiego problemu. Innym błędem było zachowanie monarchii. Poza tym pomimo, że masoneria została rozwiązana, masoni byli wszędzie. Ale faszystom udało się stworzyć najbardziej zaawansowane społecznie państwo swoich czasów. Doprowadzili też do końca dzieło zjednoczenia kraju. To bardzo ważne osiągnięcia.

Moglibyśmy poznać pańskie stanowisko w sprawie dawnej Dalmacji i innych ziem, obecnie leżących na terenie Chorwacji i Słowenii? Czy Włochy powinny dążyć do odzyskania tych terenów?

Są rzeczy, których można sobie życzyć i rzeczy, które można rzeczywiście popierać. Aby zbudować silną Europę, musimy przezwyciężyć pewne problemy. I jeżeli nasza partia ma sobie z nimi poradzić, nie możemy domagać się zwrotu tych ziem. Chociaż element włoski jest tam wciąż obecny kulturowo i mógłby zostać wzmocniony, nie oznacza to, że będziemy się domagać zwrotu naszych terytoriów.

Czy mógłby nam Pan opowiedzieć o Casa Pound? W Polsce wiele osób słyszało o tym ruchu, ale niewielu wie czym on tak naprawdę jest.

Powiedziałbym, że zaczęli jako ruch kulturowy a teraz dopiero budują swoją twarz wyborczą. Jak pokazuje nawet nazwa, nie są partią. Próbują stworzyć rodzaj nowoczesnego faszyzmu, ale na swój sposób zamknęli się w narożniku nowego liberalizmu. Zaakceptowali „prawa gejów”, silne więzi łączą ich ze społecznością chińską, nie postrzegają siebie jako części chrześcijańskiej tradycji kraju, co naszym zdaniem jest poważnym błędem. Udało im się stworzyć coś nowego, ale nie odzwierciedla to ideałów i tradycji Włochów. Nie jest to dla nas żaden problem, ale oczywiście chcielibyśmy być jedyną partią nacjonalistyczną stającą do wyborów. Musimy kontynuować nasze działania jako największa siła obozu nacjonalistycznego.

Jakie są pańskie plany polityczne na najbliższą przyszłość?

Uważamy, że ponieważ Włochy stoją wobec wielkich problemów społecznych, powinniśmy organizować się na podobieństwo ruchu peronistowskiego. Wchodzić na zubożałe tereny, zapewniać posiłki tym których nie stać na odpowiednie wyżywienie, organizować kolonie dla dzieci które nie mogą pojechać na wakacje – tak jak to robiliśmy przez wiele lat. Chcemy rozwijać Ligę Ziemi (La Lega della Terra), organizację koncentrującą się na sprawach rolnictwa i rybołówstwa. Chcemy tworzyć coś co kiedyś nazywano „bombami społecznymi” by przeciwdziałać dążeniom establishmentu odbierającemu krajowi bogactwo i wolność. Jesteśmy tu by je przywrócić. Musimy także przeciwstawiać się wprowadzeniu ius soli które da obywatelstwo urodzonym w kraju dzieciom imigrantów. To będzie katastrofa. Inną rzeczą, którą w całości odrzucamy, są prawa dla gejów, ze względu na ich niszczący wpływ na naród włoski.

Czy chciałby Pan coś przekazać polskim nacjonalistom, m. in. działaczom Falangi i NOP?

Uważam, że nacjonalistyczna klasa polityczna w Polsce jest bardzo mocna. To również ludzie którzy walczą od lat, ludzie którzy myślą. Utrzymuję kontakty z wieloma polskimi działaczami, z Adamem Gmurczykiem i innymi. Myślę, że polscy nacjonaliści są gotowi by przejąć ster w kraju. Najważniejsza sprawa to sformowanie zjednoczonego frontu, co zawsze jest trudne, we Włoszech też mamy z tym problemy. Tutaj nastąpił impas w polityce, nie wiadomo co zdarzy się za kilka miesięcy. Ale Polska może zbliżyć się do utworzenia nowej siły, która będzie potrafiła naprawdę zmienić kraj. Musicie liczyć na młodych, aktywnych, dobrze wyedukowanych nacjonalistycznych aktywistów i połączyć działania we wspólnej walce.

Źródło: Xportal.pl

Rozmowę przeprowadzili reprezentanci Organizacji Falanga oraz redaktorzy Xportal.pl podczas „Misji do Syrii”, która odbiła się głośnym echem w krajowych mediach.

Roberto Fiore – jeden z twórców legendarnej Terza Posizone, po roku 1980 przebywał na emigracji w Wielkiej Brytanii. Wraz z Nickiem Griffinem i Derekiem Hollandem był jednym z założycieli International Third Position. Od 1997 jest liderem partii Forza Nuova (Nowa Siła). Był eurodeputowanym w latach 2008-09. W 2011 roku był gościem Kongresu NOP z okazji 30-lecia działalności Ruchu.

***

Artykuły Roberto Fiore na Nacjonalista.pl:

Wiara – Idea – Zwycięstwo

Powrót zderzenia cywilizacji

Krytyka narodowo-rewolucyjna