life on top s01e01 sister act hd full episode https://anyxvideos.com xxx school girls porno fututa de nu hot sexo con https://www.xnxxflex.com rani hot bangali heroine xvideos-in.com sex cinema bhavana

Michał Radzikowski: Narodowy socjalizm w Polsce międzywojennej

Promuj nasz portal - udostępnij wpis!

polskinsOkreślenie „narodowy socjalizm” ma obecnie wydźwięk pejoratywny, co związane jest z ideologią i działalnością niemieckich narodowych socjalistów, spod znaku NSDAP. Mało kto zdaje sobie sprawę, że w historii polskiego ruchu narodowo-radykalnego był też akcent narodowo-socjalistyczny, niemający — poza pewną zewnętrzną frazeologią — nic wspólnego z niemieckim nazizmem. Doceniając wkład Obozu Narodowo-Radykalnego w ukształtowanie polskiej myśli narodowo-rewolucyjnej nie należy zapominać o znacznie mniejszych liczebnie i uboższych intelektualnie ugrupowaniach narodowo-socjalistycznych. Należy z całą mocą stwierdzić, że niemiecki narodowy socjalizm, czy włoski faszyzm stanowiły jedynie inspirację dla polskich narodowych socjalistów, nie będąc przedmiotem ich ślepego naśladownictwa. Bogumił Grott, w pracy „Nacjonalizm chrześcijański”, podkreśla, że: „Mimo podobieństw w nazewnictwie polscy narodowi socjaliści i faszyści na ogól odżegnywali się od wszelkich koneksji z ruchami ideowo-politycznymi panującymi w państwach osi. Losy niektórych z tych ludzi stały się też w czasie wojny losami tragicznymi. Ginęli oni bowiem z rąk Niemców”. Polski narodowy socjalizm cechował się z jednej strony przywiązaniem do tradycji narodowej i uznaniem prymatu interesu narodowego, z drugiej zaś strony wrażliwością na problematykę społeczną i zdecydowaną negację kapitalizmu, jako systemu wrogiego zarówno dla Narodu, jak i jednostki.

Najsilniejszym ugrupowaniem z tego kręgu była Partia Narodowych Socjalistów, powstała 20 czerwca 1933 r. Organizacja ta wydała zbiór założeń programowych: „Katechizm Narodowy Polskiej Klasy Pracującej” oraz broszury: „Państwo niepodległe, czy kolonia?’, „O nowy ustrój polski”, „Narodowy socjalizm wobec komunizmu”. Założenia PNS wymierzone były przeciw demoliberalizmowi i zwiększaniu wpływów żydowskich w Polsce, zalecały gospodarkę planową oraz były radykalnie antyniemieckie i panslawistyczne (skupienie wokół Polski innych państw słowiańskich). PNS opierała się na zasadach katolicyzmu. Organizacja wydawała pisma — „Zwycięstwo” i „Narodowy Socjalizm”.

Drugim ugrupowaniem o charakterze narodowo-socjalistycznym był Narodowo-Radykalny Ruch Uzdrowienia, którego przywódcą był Józef Kowal-Lipiński. NRRU działał na Śląsku, skupiając kilka tysięcy członków. Ruch zwalczał zarówno kapitalizm, jak i socjalizm reprezentowany przez PPS. W 1937 r. ukazała się broszura pt. „Ideologia, program i światopogląd Narodowo-Radykalnego Ruchu Uzdrowienia”. Partia ta, przyjmowała ideę wodzowską, jednakże krytykowała rozwiązania hitlerowskie, jako antychrześcijańskie. Kowal-Lipiński pisał: „Stwierdzam, że oprócz etyki chrześcijańskiej nikt lepszej i odpowiedniejszej dla świata nie znalazł. Polska i świat słowiański, do którego należy przyszłość Europy muszą być wychowane w duchu Chrystusowym. Po zwycięstwie naszej idei zniknie (…) żydowski bolszewizm i wolnomyślicielstwo”.

Trzecim ruchem narodowo-socjalistycznym była Narodowo-Socjalistyczna Partia Robotnicza. Szacuje się, że grupa ta miała ok. 10 tys. aktywnych zwolenników. Jej twórcą był Wacław Kozielski, usunięty z kieleckiego oddziału SN za radykalizm. Partia ta, była silnie antyniemiecka i antysemicka — wydała broszurę „10 punktów Narodowego Socjalizmu”. NSPR prowadziła działalność głównie na terenie Górnego Śląska, Łodzi i Kielc. Program NSPR zakładał konieczność likwidacji systemu kapitalistycznego przez unarodowienie bogactw narodowych i obcego kapitału. Jednocześnie przeciwstawiał się etatyzmowi i zakładał poszanowanie własności prywatnej. Grupa ta, została zdelegalizowana 28 sierpnia 1933 r. na terenie województwa śląskiego za „naruszanie spokoju publicznego”, zaś ostatecznie została rozwiązana przez władze 13 czerwca 1934 r.

Oprócz wyżej wymienionych organizacji istniały także mniejsze grupy, takie jak: Polska Partia Narodowych Socjalistów, działająca w Łodzi i wydająca pismo „Swastyka”, Narodowo-Społeczna Partia Radykalna, Narodowo-Socjalistyczna Partia Miast i Wsi, głosząca hasło: „Polacy nędzarze łączcie się przeciw obcym bogaczom” oraz działająca na Śląsku — Polska Partia Narodowych Socjalistów „Warta”.

Wszystkie te ugrupowania nie miały nic wspólnego z nazizmem, wręcz przeciwnie — odżegnywały się od wspólnych z nim korzeni. Ich wspólną cechą była mała liczebność i słabe nagłośnienie propagandowe, co przesądziło o ich ograniczonym wpływie na polskie społeczeństwo i niemożności odegrania poważniejszej roli. Główną bazą dla ich działalności były duże ośrodki robotnicze, takie jak Górny Śląsk, czy Łódź. Mimo małego znaczenia politycznego organizacja te spełniały, bardzo istotną rolę — odciągały polskich robotników od marksistowskiego socjalizmu w wydaniu PPS- -owskim i nie pozwalały zmonopolizować kwestii ochrony praw socjalnych i przeciwstawiania się kapitalizmowi partiom socjalistycznym i komunistycznym.

Tekst ukazał się w “Szczerbcu”, czasopiśmie Narodowego Odrodzenia Polski.
Przedruk całości lub części wyłącznie po uzyskaniu zgody redakcji. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Pismo do nabycia:

http://www.archipelag.org.pl/ oraz na Allegro


Promuj nasz portal - udostępnij wpis!
Podoba Ci się nasza inicjatywa?
Wesprzyj portal finansowo! Nie musisz wypełniać blankietów i chodzić na pocztę! Wszystko zrobisz w ciągu 3 minut ze swoje internetowego konta bankowego. Przeczytaj nasz apel i zobacz dlaczego potrzebujemy Twojego wsparcia: APEL O WSPARCIE PORTALU.

Tagi: , , , ,

Podobne wpisy:

Subscribe to Comments RSS Feed in this post

7 Komentarzy

  1. Polecam książkę Jarosława Tomasiewicza „Rewolucja narodowa”, która omawia nacjonalistyczne koncepcje rewolucji społecznej w II Rzeczpospolitej:
    narodowy anarchizm, syndykalizm, radykalizm(falangizm), komunizm, socjalizm.

  2. Jedna droga dla kraju!

  3. Nie zapominajmy, że socjalizm jest nie do pogodzenia z Katolicką Nauką Społeczną tak więc jest nie do pogodzenia z narodowym radykalizmem

    • Na pewno nie jest sprzeczny taki socjalizm z Katolicką Nauką Społeczną, jaki reprezentowali polscy przedwojenni Narodowi Socjaliści (Partia Narodowych Socjalistów, Polska Partia NarodowoSocjalistyczna, NarodowoSocjalistyczna Partia Robotnicza, NarodowoSocjalistyczna Partia Miast i Wsi, Wiśniowe Koszule (inne „koszule” zresztą też), Radykalny Ruch Uzdrowienia, NarodowoSocjalistyczna Partia Radykalna i inne ugrupowania)

  4. http://web.archive.org/web/20130509064320/http://polskakarta.blogspot.com/
    Zarchiwizowany artykuł nieistniejącej już strony Polska Karta łączącej w sobie lewicowość (jednak nie lewactwo, czy bolszewizm), narodowy socjalizm, tradycyjny katolicyzm, postulat powstania legitymistycznej monarchii ludowej. Strona inspirowała się historycznymi Wiśniowymi Koszulami. Niestety tylko ten artykuł został zarchiwizowany, a szkoda, bo cała strona warta była archiwizacji ze względu na potencjał intelektualny. Szkoda, że z tej strony nie wyłonił się jakiś nowoczesny polski ruch narodowo-socjalistyczny, tak jak z czasopisma SZTURM wyłonili się Szturmowcy, którzy zmodernizowali polski nacjonalizm.
    Wywiad z redaktorem Polskiej Karty:
    https://konserwatyzm.pl/wywiad-z-redaktorem-polskiej-karty-jedynego-portalu-nawiazujacego-do-tradycji-polskich-przedwojennych-narodowych-socjalistow/

  5. Krótki, ale ważny tekst. Czy ktoś zna jakieś inne artykuły poświęcone temu tematowi?
    Po 1989 roku nie było niestety jakieś poważnej organizacji w Polsce nawiązującej do idei NS. Na Zachodzie po tym kątem było lepiej, a niektóre środowiska działają do dziś.

  6. Przeczytałem niedawno ponownie ten tekst w archiwalnym „Szczerbcu” i zdałem sobie sprawę, że Michał Radzikowski, dobrze zapowiadający się publicysta narodowo-radykalny, skończył A.D. 2021 w gazetce szkolnej wydawanej przez wodza ruchu „narodowo-socjalnego”.

Odpowiedz na AMDG Anuluj odpowiedź

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *

*
*