life on top s01e01 sister act hd full episode https://anyxvideos.com xxx school girls porno fututa de nu hot sexo con https://www.xnxxflex.com rani hot bangali heroine xvideos-in.com sex cinema bhavana

Jürgen Graf: Dlaczego prawie wszyscy wierzą w holokaust?

Promuj nasz portal - udostępnij wpis!

Niewątpliwie, w oficjalną wersję «holokaustu» wierzy absolutna większość przynajmniej mieszkańców Zachodu, i jest to w pełni usprawiedliwione. Po pierwsze, trudno sobie wyobrazić, żeby wszystkie środki masowego przekazu w ciągu półwieku rozpowszechniały historię, nieprawdziwą przynajmniej w ogólnych rysach. Że liczba ofiar komór gazowych może być zawyżona – w coś takiego jeszcze jest w stanie uwierzyć łatwowierny przeciętny obywatel, ale że cała historia z komorami gazowymi jest oszustwem, – taka myśl z samego początku przedstawia się jemu jako nie do przyjęcia. Nie wolno przy niej nawet na poważnie się zatrzymywać. W tym miejscu należy jeszcze powiedzieć o trzech momentach, które, jak wielu się wydaje, czynią oficjalną wersję «holokaustu» twierdzeniem nie do obalenia.

1. Masowe zniknięcie Żydów z wielu miejsc ich zwartego zamieszkania, które w czasie wojny znajdowały się pod kontrolą niemiecką: przede wszystkim z Polski, gdzie przed początkiem lat 30-ch, jak się przyznaje, mieszkało ponad 3 mln Żydów, teraz zaś, zgodnie z oficjalną statystyką – zaledwie parę dziesiątków tysięcy. Gdzie są teraz ci Żydzi, jeśli ich nie wymordowali? – tak stawia się pytanie. Bliżej ku końcowi naszych dochodzeń zajmiemy się demograficznymi aspektami omawianej kwestii, a na razie ograniczymy się tylko do jednego kontrargumentu. Na ziemiach na wschód od Odry i Nysy pod koniec drugiej wojny światowej mieszkało około 16 mln. Niemców. Teraz pozostało ich tam od 1 do 2 mln. Czy to oznacza, że pozostali wschodni Niemcy zostali wymordowani? Nie, chociaż niemała ich liczba zginęła w procesie wysiedlenia. Większości udało się jednak przedostać się na Zachód i przeżyć. Odpowiednio do tego również i masowe zniknięcie Żydów z Polski nie stanowi dowodu na to, że zostali oni wyniszczeni. Przecież mogli oni się stąd także ewakuować, uciec. Czy coś takiego miało miejsce i w jakiej skali? Tym, jak już powiedziano, zajmiemy się później.

2. Rzekomo ma się niezliczoną liczbę świadków. Nie wtajemniczeni w to zagadnienie, wołają z przekonaniem: «Być może, poszczególni świadkowie rzeczywiście kłamią, albo przesadzają z okropnościami «holokaustu», ale żeby kłamali wszyscy? Nie do pomyślenia!» Argument zbudowany jest na czystym nieporozumieniu. Istnieje znacznie mniej świadków niszczenia Żydów w komorach gazowych – a w tym zawiera się istota kwestii «holokaustu»,– niż wielu sobie wyobraża. Kto zacznie czytać uznaną za wzorcową literaturę o «holokauście», ten wkrótce stwierdzi, że wszędzie w niej figuruje jedna i ta sama garstka świadków: Herrstein, Hoess, Broad, Vrba, Müller, Bendel, Feinsilber, Dragon, Nyiszli (Nisli) i jeszcze parę osób. I jeśli wziąć pod uwagę, że sądowego albo udokumentowanego dowodu mordowania w komorach gazowych nie ma, – a my to wykażemy w jak najbardziej dokładny sposób, – wychodzi na to, że cała historia «holokaustu» opiera się na zeznaniach mniej niż dwu dziesiątków głównych świadków. Pozostali «niezliczeni świadkowie» nawet nie twierdzą że coś widzieli; oni słyszeli o komorach gazowych od drugich i trzecich osób.

3. Zdjęcia i filmy. Pewnym jest tylko jedno, że istnieją oryginalne zdjęcia martwych i żywych szkieletów w niemieckich obozach koncentracyjnych (OK), zrobione po ich wyzwoleniu przez wojska sojuszników. Ale dowodem systematycznego mordowania Żydów one w żadnym wypadku nie są, ponieważ nawet oficjalny punkt widzenia historyków jest taki, że ci martwi i umierający byli ofiarami epidemii, które się szeroko rozprzestrzeniły w ostatnich miesiącach wojny, kiedy wszędzie zapanował chaos.

Ale tu pewnym jest jeszcze i coś innego, że mianowicie obok oryginalnych istnieją toporne, poprzez dziesiątki lat uporczywie rozpowszechniane podróbki (fotomontaże; obrazy, podawane za zdjęcia itp.). Wielka zasługa w ich ujawnieniu należy do Udo Walendiego (Walendy). Wszelkie tego rodzaju podróbki nie mówią ani za, ani przeciwko «holokaustowi», ale one wzbudzają w nas nieufność. No, bo po co, pytamy, trzeba uciekać się do tak ordynarnego szachrajstwa, jeśli ma się tyle dowodów nie do obalenia na istnienie komór gazowych i eksterminację Żydów?

Argument: Ja sam to widziałem w kinie, w telewizji! – potrafi zrobić wrażenie chyba na całkiem już prostej, łatwowiernej duszy. Wszystkie filmy o niszczeniu Żydów – «Holokaust», «Szoah», «Lista Schindlera» – powstały wiele lat po ukończeniu wojny i dlatego, rzecz oczywista, nie posiadają żadnej siły dowodu. Wcale nie przez przypadek takie partactwo jak «Lista Schindlera» nakręcone zostało na czarno-białą taśmę. W ten sposób próbuje się wywołać u niewykształconego widza wrażenie, że niby to jest film dokumentalny.

Jürgen Graf

holocaust

Fragment książki wydanej w Lublinie w 1998 roku. Materiał o charakterze historycznym i edukacyjnym.


Promuj nasz portal - udostępnij wpis!
Podoba Ci się nasza inicjatywa?
Wesprzyj portal finansowo! Nie musisz wypełniać blankietów i chodzić na pocztę! Wszystko zrobisz w ciągu 3 minut ze swoje internetowego konta bankowego. Przeczytaj nasz apel i zobacz dlaczego potrzebujemy Twojego wsparcia: APEL O WSPARCIE PORTALU.

Tagi: , , , ,

Podobne wpisy:

Subscribe to Comments RSS Feed in this post

4 Komentarzy

  1. Sylwetka Autora (w języku angielskim):

    „Juergen Graf, a Swiss citizen, was born in 1951 in Basel. He studied French, English, and Scandinavian languages at the University of Basel, and then worked for some years as a teacher. After becoming acquainted with the revisionist view of the Holocaust in 1991, he became active in this field.

    In the years since, he has carried out extensive research in different archives on the Holocaust issue, and has written and lectured extensively on various aspects of it.

    He is the author of five books on various aspects of the Holocaust issue, and co-author (with Carlo Mattogno) of three additional works.

    Graf’s „Holocaust on the Test Stand” book has appeared in German, French, Spanish, Dutch, Bulgarian, Italian, Russian and Arabic editions. In March 1993, following publication of the 112-page German edition, Der Holocaust auf dem Prüfstand, he was summarily dismissed from his post as a secondary school teacher of Latin and French. In December 1994 the French-language edition, L’Holocauste au scanner, was banned in France by order of the country’s Interior Ministry. Some 200,000 copies of an expanded edition of this work were published and distributed in Russia under the title „The Myth of the Holocaust.”

    In 1998 he was prosecuted, along with his publisher, Gerhard Förster, for „denying” the gas chambers and the six million figure. In July 1998 a Swiss court sentenced him to 15 months imprisonment, and to pay a large fine, because of his writings.

    Rather than serve the sentence, in August 2000 Graf went into exile. In 2001 he married a Russian historian in Moscow. He earns his living as a translator, including as a translator for the Vierteljahreshefte für freie Geschichtsforschung.”
    http://www.revisionists.com/revisionists/graf.html

  2. Pkt. 2. Czyli komór gazowych nie było? I kłamią też Polacy, że w tych komorach ginęli? Czy komory były, a na rampie kolejowej w Auschwitz robiono selekcję? I goje szli do gazu, a żydzi na wolność?

    • Nawet oficjalnie nie mówi się o fabrycznej eksterminacji Polaków w komorach gazowych. Oficjalna wersja brzmi, że w podobozie Auschwitz (mniejszym) przebywali Polacy i tam nie było komór gazowych. Żydzi, Cyganie przebywali w Birkenau i tam rzekomo miały istnieć komory gazowe.

    • A więc teza o masowym mordowaniu Polaków w komorach gazowych (mówi się tylko o eksperymentach z komorami gazowymi na polskich więźniach) jest bzdurą wyssaną z palca. Nawet oficjalnie nie mówi się o gazowaniu Polaków, ta teza jest mitem wymyślonym przez gawiedź, która podłapała inny „historyczny” hoax o „gazowaniu” Żydów i rozciągnęła to na Polaków.

Odpowiedz na Głodny wiedzy Anuluj odpowiedź

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *

*
*