Damian Żukowski: Moja poezja

Przedstawiamy twórczość Damiana Żukowskiego, która jest drugim materiałem z cyklu: „Poezja na Nacjonalista.pl”. Czekamy na Waszą twórczość!

I

Beznadzieja duszy i przekleństwo wiedzy

Patrzę i widzę  co jest zakryte

Czy ma wina że ktoś  …

Zerwał zasłonę

Z oczu mych człowieczych

Przekleństwo wśród głupców

Przeklęty zostałem

Ujrzałem…. zrozumiałem

w nagrodę od losu

wyklęty zostałem-sam

Marzenie bez sensu

jedyną pociechą

nie spełniane życzenie, modlitwa wznoszona

po co bezradny krzyk wznosi

po co walczyć pragnie

jest sam ze swym darem

wśród rozumnych ludzi

co z myśli wyprani

są mądrzy inaczej

Prawdziwie???

Czy raczej szkaradnie????

II

Rydwan zaprzężony w dwa stalowe konie

wyłonił się z chmur, za chwilę utonie

by znów się pojawić  i iść w moją stronę

Wiedziałem śmierć bliską

drogie to czekanie…wściekłość

w moich oczach szaleństwem przetkana

Ręka spiż chwyciła miecza z całej siły

mięśnie drgały. Czekały na moment jedyny

gdy cios będę mógł  zadąć bogowi wrogiemu

cóż śmierć jeden cios marzenie me całe

i pieśni wychwala czyny życia mego

„Achaje „-krzyknąłem- „trojenie mają bożka tchórzliwego”

„lękać się go nie godzi”

„Strach jest dziś  obrazą co splami dzieci nasze

Imiona splugawi”

„Strach jest waszym wrogiem

moc nadprzyrodzona cóż znaczy wobec niego

Odwaga ją skruszy

‚Weźcie płomień z mojej do swej duszy i stańcie

tarcza w tarcze

Nikt nas stąd  nie ruszy

III

Samotność wśród ludzi

Tak by nikt nie widział

Nie jest liściem na drzewie

co czuje więź z korzeniami

Zaprzeczenie prawdzie….

i sensu istnienia

A bolą wspomnienia

które zapomniane

Absurdu istota…

liść gnije na ziemi

szczekam na karawanę

i przestać nie mogę

Chodź wiem że jej nie ma

Wszyscy przytakują

„Dobrze czynisz”- mówią

Szaleństwo ratują

Zwiedziony czarami.

Wskrzeszonej   Morgany

Wiem…. droga do Ziemi Świętej

prowadzi do nikąd

Wciskając przycisk szukam ocalenia

jazgot prawd objawionych

Ekran gdzie marzenia

się spełnią dla mnie

w kolejnym serialu