Grzegorz Braun o wpływie Izraela i ukraińskiej bezpieki na Polskę

Za taką odwagę i bezkompromisowość szanujemy Grzegorza Brauna, choć Konfederacja jako całość to nie nasza bajka ideowa. W trakcie swojej interpelacji w Knesejmie powiedział on między innymi:

Otóż już 5 lat chyba mija, od kiedy pożegnał się z urzędem marszałka Sejmu Marek Kuchciński, po tym jak nie tylko media, ale także i zeznający przed komisją sejmową wskazali na jego, powiedzmy, felery biograficzne związane z korzystaniem z przybytków rozkoszy ziemskich na Podkarpaciu z udziałem nieletnich Ukrainek i temu podobne. Oczywiście formalny powód dymisji był inny, ale takie były fakty.

Żadnych pozwów o zniesławienie nie widzę, nie słyszę. Czyż nie jest zasadne podejrzenie wpływu ukraińskiej bezpieki na polskie życie publiczne przez osoby tak istotne jak eksmarszałek Sejmu, później premiowany przecież szefostwem komisji spraw zagranicznych?

I drugi szczegół, fakt już historyczny: dwóch eurodeputowanych Prawa i Sprawiedliwości, Poręba i Legutko, jak doniosła prasa izraelska, przeprowadziło kapitulację na całej linii w sprawie ustawy o zmianie ustawy o IPN, która dawałaby państwu polskiemu, owszem, koślawe, ale jednak narzędzie do walki z antypolonizmem. Pytanie nasuwa się samo: Czy nie mamy do czynienia z mającymi charakter deliktu kryminalnego, zdradzieckiego wpływami państwa położonego w Palestynie na polską domenę publiczną?

I fakt ostatni, pani marszałek pozwoli. Pół roku mija, od kiedy tu, w Wysokiej Izbie, zwracałem uwagę na to, iż premier rządu Mateusz Jakub Morawiecki figuruje, jak informuje dziennikarz śledczy Leszek Szymowski, w aktach sowieckiej, niemieckojęzycznej, komunistycznej bezpieki Stasi jako tajny współpracownik „Jakob”, „Student”. Pytanie: Czy brak asertywności Mateusza Jakuba Morawieckiego w kontaktach z eurokołchozem, z Berlinem, z Brukselą nie jest tym właśnie motywowany?

Ukroszajba nie wzięła się z powietrza. Pisaliśmy już o seryjnym samobójcy, który pojawił się w kontekście afery podkarpackiej -  czytaj TUTAJ. Reżim kijowski i jego służby z pewnością bezwzględnie wykorzystują posiadane informacje i dowody, bo trudno sobie wyobrazić, że bez przyczyny można stać się gorliwym „sługą narodu ukraińskiego”, wyłączając oczywiście przypadki kliniczne. Identycznie ma się rzecz z wpływami syjonistycznego lobby w III RP. Koszerne korzenie wielu rządzących po 1989 roku były przepustką do wielkich karier.

Na podstawie: nacjonalista.pl/Sejm