Robert Kożuchowski: Chrześcijanin czy katolik? Patriota czy nacjonalista?

Cywilizacja socjalizmu wykorzystuje hasła personalistyczne i nadaje im nowe sensy. Jednym z przykładów jest słowo „człowiek”. Wszystko brzmi tak samo, lecz nie znaczy to samo. U „postępowców” rozumie się go jako: bezduszną materię, ewentualnie zlepek dwóch popędów {seksualnego i śmierci) lub jako osobową nicość — zasoby ludzkie.

Po reformacji największego heretyka w dziejach chrześcijaństwa, Marcina Lutra {uznał on, że zanim Bóg stał się Bogiem, musiał być szatanem – za prof. dr hab. T. Guzem), czas podjąć konkretną deklarację odnośnie chrześcijaństwa. Już Arystoteles podzielił poznanie (myślenie nie jest poznaniem, gdyż porządkuje jedynie odczytanie treści) na: przyrodzone i nadprzyrodzone. Z tej racji nie ma konfliktu pomiędzy wiarą a rozumem. W protestantyzmie dominuje ideologia idealizmu niemieckiego, która ma tyle wspólnego z rzeczywistością, co krowie umiejętności wzbijania się w powietrze. Sama wiara według Lutra jest niezgodna z Pismem, a ponoć miało być „sola scriptura”. Z tej racji tylko tradycyjny katolicyzm określa realistyczne naśladowanie Mistrza z Nazaretu.

Podobnie jest ze słowem „patriota”. Jeśli za takowego uznaje się liberał Petru lub anarchista Kukiz, to należy się od tego odciąć.  Sam patriotyzm jest niedoprecyzowanym istotowo nacjonalizmem (miłość do własnego Narodu bez nienawiści do innych). Umiłowanie kraju jest płynne, tak jak zmieniające się na przestrzeni dziejów jego granice. Naród jest pojęciem ostrym, bo dotyczy konkretnej wspólnoty, która nie zawsze zamieszkuje to samo terytorium. Łączą ją trwałe więzi transcendentne, a więc ponad obszarowe. Z tej racji, w odróżnieniu od „nowoczereśniaków”, nazwanie siebie nacjonalistą wyróżni człowieka z bandy zdrajców Narodu i jego aktualnej ojczyzny.

Charakterystyczną cechą socjalizmu jest rozmywanie pojęć, a następnie zastąpienie ich nowymi treściami. Z tej racji konkretem jest stwierdzenie, że jest się katolikiem i nacjonalistą. Chrześcijanin i patriota w naszym stanie Ducha Czasu jest nieostre, wieloznaczne i mylące.

Robert Kożuchowski

Przedruk wyłącznie po uzyskaniu pisemnej zgody. Wszelkie prawa zastrzeżone.