AR: Czarny sen czerwonego Newsweeka

Jadę na uczelnię, za oknem markotna pogoda, przysypiam. W pewnym momencie na siedzeniu obok znalazłem Newsweeka, numer 10/2013 o wdzięcznym tytule „PRAWDZIWY POLAK”. Nie zwykłem czytać lewicowej prasy a widząc tytuł wiedziałem automatycznie czemu będzie poświęcony numer – faszyzm, antysemityzm, nazizm, nacjonalizm, homofobia itd. czyli standardowa laurka odwiecznych problemów z którymi walczy lewica, problemów nieistniejących w żadnym innym systemie oprócz Nowego Wspaniałego Świata. Che Guevara stwierdził za życia iż Rewolucja jest jak rower – jeśli się nie posuwa naprzód to pada.Rewolucja więc naprzód się musi posuwać i to robi. Różnica jest w sposobie, socjaliści zamienili broń na klawiatury a propaganda umysłu jest potężniejsza niż propaganda karabinu. Czerwony Newsweek to wie.

Otwieram na stronie 16, w oczy bije biały tekst na czarnym tle, obok na zdjęciu Krzysztof Bosak w skórzanej kurtce o ciemnym kolorze, wszystko na tle ceglanego muru. Artykuł otwiera tytuł „JESTEŚMY CZARNYM SNEM”. Zanim przejdziemy do treści, Ci którzy znają mechanikę działania psychomanipulacji zrozumieją przekaz – Krzysztof Bosak i jemu podobni to brunatni którzy wieszczą śmierć wszystkim na ich drodze. Reszta wyląduje w obozach za ceglanym murem. Sam artykuł skupia się na przedstawieniu sylwetek poszczególnych działaczy Ruchu Narodowego, Marszu Niepodległości i ogólnie środowiska MW / ONR. Winnicki to niepozorny człowiek który „wygląda jakby go wyjęli z modnej kawiarni przy warszawskim placu Zbawiciela: chudy jak hipster, rudawy zarost, wąskie spodnie” (s. 18). O Krzysztofie Bosaku dowiadujemy się iż jest bezrobotny a także mieszka razem z dwoma kolegami. Marian Kowalski, rzecznik prasowy ONRu, jawi się jako niechciane dziecko systemowej prawicy – popierał wejście Polski do NATO, dwa razy chciał wstąpić do PiS ale go nie przyjęli, latami działał w UPR. Z jednej strony działacze Ruchu Narodowego, z drugiej niepozorni ludzie którzy ideologicznie nie mają nawet podobnych poglądów. Ruch Narodowy, jak to określił Artur Zawisza, działa jak „hipisi” (s. 20) – niby siła a tak naprawdę to nie wiadomo co z tym dalej robić, ideologicznie i organizacyjnie. Bliżej do studenckiego ruchu prawicowego jak do nacjonalizmu. No ale z czarnego snu można się kiedyś wybudzić, w czerwonej rzeczywistości.

Strona 22, „Narodowcy wchodzą do centrum”, wywiad z Sergiuszem Kowalskim przeprowadził Piotr Bratkowski. Przez 4 strony dowiadujemy się iż Polską trzęsie skrajna prawica będąca przybudówką PiSu (!). Co z tego że w środowisku nacjonalistycznym każda partia systemowa jest uważana za zdradziecką, za rządów PiSu intensywnie wzmożono aresztowania narodowców a Lech Kaczyński podpisał Traktat Lizboński, w oczach skrajnej prawicy odbierający Polsce resztki niepodległej państwowości. Nie wspominając o Magdalence w której był sam Kaczyński. Ale przecież każdy wie że prawica = neonazizm = Holokaust. Według p. Kowalskiego, jakiekolwiek debaty prawicowe (nie nacjonalistyczne!) na uniwersytetach powinny być zakazane, bo to pozwala tylko na budowę IV Rzeszy narodowo-katolickiej (!). Jak przystało na ucznia Gramsciego, uniwersytety i kasta intelektualna powinny być całkowicie zdominowana przez światłych i postępowych piszących tylko czerwonym piórem, niech Marks nie pozwoli aby użyto niebieskiego albo czarnego. Pan Kowalski proponuje ostateczne rozwiązanie kwestii nacjonalistycznej i radykalnie prawicowej, wszak w demokracji nie powinno być tych zaplutych karłów reakcji odmiennego zdania, zdania które jawnie mówi że jest problem z 15% bezrobociem, 4 milionami Polaków na emigracji zarobkowej z której nigdy nie wrócą i pogłębiającym się niżem demograficznym. Kiedyś to już przerabialiśmy. Nowy Wspaniały Świat.

Po artykule ze słownictwem rodem z Trybuny Ludu, trafiamy na Michała Piróga i jego lament na dwie strony. „Wierni nienawiści” utwardza nas w przekonaniu iż Pirógowi żyło się w Polsce normalnie do momentu kiedy nie odkrył przez przypadek (!) iż jest Żydem i do tego gejem. Na szczęście nie jest czarny, wtedy by mógł osiągnąć ostateczny poziom lewackiego męczeństwa. Pana Piróga przeraża fakt happeningu na uniwersytecie, gdzie zamaskowani działacze nacjonalistyczni próbowali zakłócić wykład profesor Środy. Happening (w formie tańca przed wejściem do sali) był odpowiedzią na to iż uniwersytet, pod presją lewaków, zabronił jakiś czas wcześniej organizacji debaty (!) na której mieli się pojawić czołowi działacze Ruchu Narodowego. Według samego zainteresowanego, ma on „przed oczami obraz z Niemiec lat 30.” (!). Ale to nie czarny sen jest największym zagrożeniem w Polsce, tak więc co nim jest? „Terroryzm Kościoła rzymskokatolickiego.” Pan Piróg uważa że „Kościół terroryzuje politykę” i w ogóle żyjemy w Watykanie. Wszystko świetnie tylko coś słaby ten katolicki terror gdy w kraju dozwolona jest antykoncepcja, rozwody, seks przedmałżeński, aborcja, dowolna zmiana wiary (albo jej brak), dobrowolne uczestnictwo w lekcjach religii, kler siedzi jak pod miotłą w sprawach politycznych. Nie wspominając o obecności partii jawnie antykatolickich w Sejmie – SLD, Ruch Palikota czy lewicowej frakcji PO. Dla przykładu, na takiej Malcie nie ma aborcji, eutanazji, prezerwatywy się sprzedaje pod ladą a świeckie rozwody były zabronione aż do 2011 roku. Na Malcie nie wolno się także osiedlać nie katolikom a katolicyzm jest wpisany do konstytucji jako „nierozerwalne ogniwo narodu maltańskiego na jego drodze do zbawienia.” No ale wiadomo, antykatolicyzm jest ostatnio w modzie i jak „młody, wykształcony z wielkiego miasta”, do tego Żyd i gej, ma nie płynąć razem z nurtem.

Zbigniew Herbet stwierdził iż „płynie się zawsze do źródeł pod prąd, z prądem płyną śmiecie” i ogólnie tak można podsumować każdy numer Newsweeka, Wprost, Polityki, Przeglądu czy Gazety Wyborczej.  Nowy Wspaniały Świat ma być jednolicie czerwony bo przecież inaczej pozostaje nam tylko czarny sen.