life on top s01e01 sister act hd full episode https://anyxvideos.com xxx school girls porno fututa de nu hot sexo con https://www.xnxxflex.com rani hot bangali heroine xvideos-in.com sex cinema bhavana

José Antonio Primo de Rivera, Ramiro Ledesma Ramos: Program Falangi Hiszpańskiej

Promuj nasz portal - udostępnij wpis!

Falanga Hiszpańska to formacja polityczna, która po dziś dzień inspiruje kolejne pokolenia narodowych radykałów, nie tylko tych pochodzących z ojczyzny Cervantesa. Na to czym była niezatarte piętno wywarł jej twórca i założyciel – Jose Antonio Primo de Rivera. Ale mówienie o Falandze tylko w kontekście jego osoby byłoby nieporozumieniem. 13 lutego 1934 roku nastąpiło połączenie Falangi Hiszpańskiej z Juntami Ofensywy Narodowo-Syndykalistycznej, utworzonymi przez drugiego z wielkich – Ramiro Ledesmę Ramosa. Nowa partia przyjęła nazwę Falangę Espanola de las Juntas de Ofensiva Nacional-Sindicalista {FE-JONS). Symbole, hasła i sztandar JONS zostały przejęte przez nowe ugrupowanie. Również w sferze doktrynalnej partia zaadaptowała w całości narodowo-syndykalistyczny program JONS. Na czele FE-JONS stanął triumwirat, w którego skład wchodzili: Jose Antonio Primo de Rivera i Julio Ruiz de Alda z FE oraz Ramiro Ledesma Ramos z JONS. Wspólna działalność obu przywódców hiszpańskiego narodowego syndykalizmu nie trwała długo. Już w styczniu 1935 roku Ramiro wystąpił z FE-JONS z powodu odmiennych wizji co do przyszłości partii. Historia jednak w następnym roku ponownie w pewien sposób ich połączyła – obaj zginęli z rąk czerwonych siepaczy pragnących uczynić z Hiszpanii kopię sowieckiego „raju”. Różne charaktery, odmienne podejście do spraw duchowych – żarliwy katolik Jose Antonio i agnostyk Ramiro (podkreślający jednak konieczność „maksymalnego szacunku dla tradycji religijnej naszego narodu”), ale to samo pragnienie „Hiszpanii zjednoczonej, wielkiej i wolnej”, ta sama walka „Za ojczyznę, chleb i sprawiedliwość”. Przemyślenia obu mają charakter ponadczasowy i uniwersalny, podobnie jak te naszych poprzedników związanych z przedwojennym polskim ruchem narodowo-radykalnym. Wymiar szczegółowy ulega często dezaktualizacji, wytyczne ogólne nigdy. One wskazują drogę, ale sposób jej realizacji wybieramy sami.

Prezentujemy tłumaczenie słynnych 27 Punktów FE-JONS z listopada 1934 roku, będących efektem pracy i wizji zarówno Jose Antonio Primo de Rivery, jak i Ramiro Ledesmy Ramosa. Być może nie oddaje ono wiernie i dosłownie przekazu oryginalnego, ale z pewnością pozwala zrozumieć, czym była FE-JONS i jakie idee jej przyświecały.

Wstęp dla Nacjonalista.pl: WT

joseantonio

***

Naród. Jedność. Imperium

1. Wierzymy w najwyższą rzeczywistość Hiszpanii. Wzmocnić ją, podnieść i wywyższyć – to pilne zbiorowe zadanie Hiszpanów. W celu realizacji tego zadania muszą wygasnąć interesy jednostek, grup i klas.

2. Hiszpania stanowi uniwersalną jedność. Wszelki spisek przeciw tej jedności jest odrażający. Wszelki separatyzm jest niewybaczalną zbrodnią. Obecna, nawołująca do rozpadu Konstytucja zagraża przeznaczeniu Hiszpanii. Dlatego żądamy jej natychmiastowego unieważnienia.

3. Chcemy być Imperium. Twierdzimy, że historycznym powołaniem Hiszpanii jest Imperium. Żądamy dla Hiszpanii ważnego miejsca w Europie. Nie będziemy tolerować międzynarodowej izolacji lub obcej interwencji. W odniesieniu do krajów Ameryki Łacińskiej będziemy dążyć do jedności kultury, interesów ekonomicznych i Władzy. Hiszpania twierdzi, że bycie duchową osią Świata Hiszpańskiego daje jej prymat w światowej społeczności.

4. Nasze siły zbrojne na lądzie, na morzu i w powietrzu powinny być na tyle silne i liczne, by zapewnić Hiszpanii całkowitą niezależność i należne miejsce w światowej hierarchii. Przywrócimy naziemnym, morskim i powietrznym siłom zbrojnym zasłużone uznanie społeczne i będziemy doglądać by wojenny duch przenikał całe hiszpańskie życie.

5. Hiszpania znów będzie dążyć do sławy i bogactwa poprzez morza. Hiszpania będzie aspirować do roli morskiego mocarstwa, by bronić się w momencie zagrożenia i bronić swoich interesów ekonomicznych. Żądamy dla Ojczyzny równego statusu na morzu i w powietrzu.

Państwo. Jednostka. Wolność

6. Nasze państwo będzie totalnym instrumentem służącym integralności ojczyzny. Wszyscy Hiszpanie będą uczestniczyć w nim poprzez rodziny, samorządy i syndykaty. Nikt nie będzie w nim uczestniczył poprzez partie polityczne. Zniesiony zostanie system partyjny, ze wszystkimi jego konsekwencjami: nieorganicznymi wyborami, walkami frakcyjnymi i Parlamentem takim jaki znamy.

7. Godność człowieka, jego integralność i wolność są wiecznymi i niematerialnymi wartościami. Lecz tylko ten jest naprawdę wolny, kto jest częścią silnego i wolnego narodu. Nikt nie będzie mógł używać swojej wolności przeciw jedności, sile i wolności Ojczyzny. Rygorystyczna dyscyplina ma na celu zapobieganie wszelkim próbom zatrucia i podzielenia Hiszpanów, lub wystąpienia przeciw losowi Ojczyzny.

8. Państwo narodowo-syndykalistyczne będzie zezwalać na wszelkie prywatne inicjatywy pozostające w zgodzie z dobrem wspólnym, a nawet wspierać i stymulować najkorzystniejsze.

Gospodarka. Praca. Walka klas.

9. W spawach gospodarczych, wyobrażamy sobie Hiszpanię, jako wielki syndykat producentów. Zorganizujemy hiszpańskie społeczeństwo korporacyjnie poprzez system wertykalnych syndykatów, służących jedności narodowej gospodarki.

10. Odrzucamy system kapitalistyczny, który ignoruje ludzkie potrzeby, odczłowiecza własność prywatną i przemienia pracujących w bezkształtną masę, sprzyjając nędzy i rozpaczy. Nasze duchowe uczucie odrzuca również marksizm. Zorganizujemy impulsy mas pracujących, dziś zbłąkane przez marksizm, poprzez egzekwowanie bezpośredniego uczestnictwa w wielkim zadaniu państwa narodowego.

11. Państwo narodowo-syndykalistyczne nie będzie obojętne wobec ekonomicznych konfliktów między ludźmi, nie będzie również stało niewzruszone w obliczu panowania klas silniejszych nad słabszymi. Nasz rząd uczyni całkowicie niemożliwą walkę klas, dla tych wszystkich którzy współpracują przy produkcji w ramach organicznej jedności. Potępiamy i będziemy za wszelką cenę zapobiegać konfliktom, których przyczyną są nadużycia i anarchia w systemie pracy.

12. Podstawowym celem bogactwa – co potwierdzi nasze państwo – jest poprawa warunków życia ludu. Całkowicie niedopuszczalne jest to by masy ludzi cierpiały, a nieliczni cieszyli się wszelkimi luksusami.

13. Państwo uznaje własność prywatną, jako prawny środek realizacji celów indywidualnych, rodzinnych i społecznych i będzie ją chronić przed nadużyciami wielkiego kapitału finansowego, spekulantów i lichwiarzy.

14. Popieramy tendencję nacjonalizacji sektora bankowego, a także – poprzez korporacje – najważniejszych usług publicznych.

15. Wszyscy Hiszpanie mają prawo do pracy. Instytucje publiczne muszą utrzymywać tych, którzy są bezrobotni. Chociaż stworzymy nową strukturę, zachowamy i wzmocnimy, wszystkie prawa które pracownicy mają dzięki obecnymu prawodawstwu socjalnemu.

16. Praca jest obowiązkiem każdego Hiszpana, nie będącego niepełnosprawnym. Państwo narodowo-syndykalistyczne nie będzie przejawiać pobłażliwości wobec tych którzy nie pracują, lecz chcą żyć kosztem wysiłków innych.

Ziemia

17. Za wszelką cenę musimy podnieść standard życia na wsi, od której zależy wyżywienie Hiszpanii. W tym celu zobowiązujemy się do przeprowadzenia bezkompromisowej reformy gospodarczej i społecznej rolnictwa.

18. Będziemy wzbogacać produkcję rolną (reforma gospodarcza) następującymi środkami:
- Zapewnienie wszystkim producentom rolnym satysfakcjonującej zapłaty
- Wymaganie by znaczna część tego co dziś wchłaniane jest przez miasto na usługi intelektualne i handlowe, wracała na wieś
- Organizację prawdziwego narodowego systemu kredytowego dla rolnictwa, pożyczającego rolnikom pieniądze z niskim oprocentowaniem, co zagwarantuje im prawo do własności i upraw, wykupując ich z lichwy i despotyzmu
- Rozpowszechnianie oświaty w sferze uprawy i hodowli
- Podział gruntów ze względu na ich jakość i lokalizację produkcji
- Protekcyjny kierunek polityki taryfowej w celu ochrony rolnictwa i hodowli
- Przyspieszenie tworzenia wodociągów
- Racjonalizacja własności ziemskiej, poprzez usunięcie nieużywanych latyfundiów, jak również małych gospodarstw, nierentownych ze względu na niską dochodowość

19. Zorganizujemy społeczność rolniczą za pomocą następujących środków:
- Dystrybucja nowych gruntów ornych w ręce własności rodzinnej i zachętę do zrzeszania się rolników
- Likwidację nędzy mas ludzkich, ciepiących na jałowej ziemi i przeniesienie ich na nowe obszary uprawne

20. Podejmiemy nieustającą kampanię rozwoju hodowli i leśnictwa, stosując surowe środki wobec wszelkich osób utrudniających to, nawet poprzez tymczasowe mobilizacje młodzieży w celu realizacji historycznego zadania odbudowy bogactwa ojczyzny

21. Państwo może wywłaszczyć ziemię bez odszkodowania jeżeli majątek został nabyty nielegalnie lub jest bezprawnie wykorzystywany

22. Priorytetem Państwa narodowo-syndykalistycznego będzie odbudowa wspólnoty ludowej na wsi

Narodowa Edukacja. Religia

23. Zasadniczą misją Państwa jest ustanowienie surowej dyscypliny w edukacji, w celu uzyskania silnego i zjednoczonego ducha narodowego, oraz wypełnienie dusz przyszłych pokoleń radością i dumą z Ojczyzny. Wszyscy mężczyźni otrzymają przeszkolenie wojskowe, które przygotuje ich do wstąpienia do narodowego i ludowego wojska Hiszpanii.

24. Kultura zostanie zorganizowana w taki sposób by żaden talent nie został zmarnowany z powodu braku środków finansowych. Wszyscy, którzy na to zasługują powinni mieć łatwy dostęp do szkolnictwa wyższego.

25. Nasz ruch włączy do odbudowy kraju duch katolicki, tradycyjnie panujący w Hiszpanii. Kościół i Państwo dojdą do porozumienia w kwestii swoich uprawnień, bez podważania godności Państwa i integralności narodu.

Narodowa Rewolucja

26. Hiszpańska Falanga JONS, pragnie nowego porządku, przedstawionego w powyższych zasadach. W celu jego realizacji w walce z istniejącym porządkiem dąży do narodowej rewolucji. Jej metody są bezpośrednie, gorliwe i wojownicze. Życie to walka i powinno być przeżywane w duchu służby i ofiarności.

27. Mamy nadzieję wygrać walkę, dzięki sile naszej dyscypliny. Nie będziemy paktować. Dopiero po ostatecznym podboju Państwa i zarządzaniu nim, konieczna będzie współpraca pod warunkiem zapewnienia naszej przewagi.

Program zatwierdzili w 1934 roku przywódcy Falangi: José Antonio Primo de Rivera i Ramiro Ledesma Ramos

Tłumaczenie na polski: NazRev


Promuj nasz portal - udostępnij wpis!
Podoba Ci się nasza inicjatywa?
Wesprzyj portal finansowo! Nie musisz wypełniać blankietów i chodzić na pocztę! Wszystko zrobisz w ciągu 3 minut ze swoje internetowego konta bankowego. Przeczytaj nasz apel i zobacz dlaczego potrzebujemy Twojego wsparcia: APEL O WSPARCIE PORTALU.

Tagi: , , , , , , ,

Subscribe to Comments RSS Feed in this post

4 Komentarzy

  1. Wie ktoś może jak wygląda dzisiaj sytuacja nacjonalistów w Hiszpani ? Jakie ich partia ma poparcie ?

  2. Falanga hiszpańska jest rozbita, a teraz powoli zyskuje na znaczeniu MSR…

  3. Ja mam pytanie na temat poglądów społeczno-ekonomicznych Falangi Hiszpańskiej zanim zjednoczyła się z JONS.
    Czy Falanga Hiszpańska przed zjednoczeniem z JONS była ugrupowaniem narodowo-syndykalistycznym, czy szukała rozwiązań w innych modelach (korporacjonizm? socjalizm?) lub nie miała wypracowanego na ten temat zdania?
    Czy falangizm i narodowy syndykalizm (zarówno przed zjednoczeniem Falangi i JONS, jak i po zjednoczeniu) należy traktować jako synonimy, czy jako pojęcia bliskie sobie, lecz odrębne?

    • W opublikowanych 7 grudnia 1933 roku „Puntos iniciales” nie pada określenie „narodowy syndykalizm” – to dopiero eksponowane jest po unifikacji z JONS. Ówczesny program FE można określić jako hiszpańską wersję faszyzmu.

Zostaw swój komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *

*
*