Mateusz Liwski: Nacjonalizm chrześcijański

Ruch Młodych jest najściślejszymi węzłami złączony z katolicyzmem. Nic i nikt tego naturalnego związku nie zdoła rozerwać. Wysiłki wrogów katolicyzmu i Ruchu Młodych w tej dziedzinie pójdą na marne. Wyszliśmy z okresu, kiedy polski ruch narodowy związany był z pozytywizmem i materializmem.

Zerwaliśmy z etyką „egoizmu narodowego”, propagowaną swojego czasu przez Balickiego, i z rozróżnieniem dwóch etyk: indywidualnej, która może być chrześcijańską i zbiorowej, która ma swoje własne prawidła — jak to pisał Dmowski w „Myślach nowoczesnego Polaka”. Myśmy to zagadnienie rozwiązali w inny sposób: „Dla jednostki dobro Narodu — sformułował to Bolesław Piasecki — nie może być kryterium ostatecznym dobrego i złego, ponieważ dobro Narodu nie jest jej celem najwyższym. Celem tym musi być dobro najwyższe — Bóg. I w stosunkach polskich ten Bóg, którego stosunek do jednostki ujmuje i tłumaczy religia katolicka. Dobro zaś Narodu musi być środkiem dla jednostki do osiągnięcia je] celu ostatecznego”. („Duch czasów nowych a Ruch Młodych”, str. 36).

W ten sposób ujęliśmy w podstawach naszego światopoglądu stosunek człowieka do Boga i hierarchię celów: wiecznego i doczesnego. Z tego zasadniczego założenia wypływał nasz stosunek do etyki katolickiej, którą uznaliśmy za miarę wartości postępowania jednostki i zbiorowości. Z tego też zasadniczego założenia wypływa zgodność naszego programu politycznego i gospodarczo-społecznego z nauką Kościoła.

Prawdziwa myśl narodowa polska jest jednocześnie myślą katolicką. Polski nacjonalizm jest nacjonalizmem chrześcijańskim. Nie tylko dlatego, że Naród Polski jest od zarania swoich dziejów szczerze katolicki, nie tylko dlatego, że kultura polska wiele zawdzięcza chrześcijaństwu, ale przede wszystkim dlatego, iż wierzymy, że katolicyzm jest jedynie prawdziwą, objawioną religią i że Jego nauka może nam wykazać wiele dróg wyjścia z dzisiejszego stanu. Polska obecna jest daleką w swoim ustroju od nauki Kościoła Katolickiego i od założeń ideowych i programowych Ruchu Młodych. Polska przyszła będzie stanowiła doskonałą ich syntezę, będąc przez to wzorem dla całego świata.

Mateusz Liwski

Pismo Narodowo-Radykalne „Falanga”, 1936.