Trzecia wojna światowa nie zaczęła się ani nad ruinami World Trade Center, ani masakrą Afganistanu. Obydwa te akty bezprzykładnego ludobójstwa były konsekwentną kontynuacją syjonistycznego ekspansjonizmu okupującego wszystkie struktury władzy, gospodarki, ekonomii, a zwłaszcza potęgi militarnej największego mocarstwa świata, jakimi są Stany Zjednoczone Ameryki Północnej.
Pierwszym frontem ofensywy amerykańskiego syjonizmu przeciwko wolnym narodom Europy i Azji była napaść na wolną Jugosławię przez NATO, poprzedzona gigantycznym przygotowaniem propagandowym, idącym w parze z umiejętnie dawkowaną dywersją wewnątrz Jugosławii i na scenie międzynarodowej. Ostatnim etapem tego przygotowania do najazdu na Jugosławię, było metodyczne prowokowanie waśni, a potem walk Albańczyków z Kosowa z Serbami – dwiema nacjami od 50 lat żyjącymi dotąd w pełnej zgodzie. To wykorzystywanie odrębności narodowych czy religijnych – było, jest i pozostaje stałą metodą rozbijania krajów upatrzonych do terrorystycznego rozsadzania ich od wewnątrz. Końcowym etapem każdej takiej terrorystycznej dywersji i prowokacji, jest inwazja militarna. Przykłady z ostatniego dziesięciolecia, to właśnie Jugosławia i Afganistan, w następnej kolejności przygotowanie inwazji na Iran i Irak, tym razem z wykorzystaniem mniejszości kurdyjskich w tych krajach.
Jugosławia została zdruzgotana nalotami z powietrza, a następnie rozszarpana na kadłubkowe państewka niezdolne do suwerennej egzystencji. Ale już w okresie bombardowań i końcowej agonii Jugosławii, na całym świecie narastała fala oburzenia przeciwko amerykańsko-NATO-wskiemu ludobójstwu. Odbywały się w wielu stolicach świata olbrzymie demonstracje protestu. Organizowano konferencje prasowe i naukowe ilustrujące barbarzyństwo tych współczesnych Hunów. Powstawały setki demaskatorskich publikacji w wolnych od syjonizmu mediach. Głosy oburzenia pojawiały się niekiedy nawet w tychże mediach, zależnych od pieniędzy wielkich korporacji i syndromu międzynarodowej tajnej władzy pieniądza, polityki.
Niżej podpisany dołożył swoją cegiełkę do tej demaskatorskiej kampanii pisząc książkę „Bandytyzm NATO”. Rok później ukazała się książka wybitnego pisarza Waldemara Łysiaka: Stulecie kłamców. Znajduje się w niej duży rozdział demaskujący niezliczone kłamstwa i przemilczenia propagandy natowskiej z okresu inwazji na Jugosławię i tuż po niej.
W tym samym czasie spontanicznie zawiązywały się organizacje i ruchy protestu przeciwko NATO-wskiemu barbarzyństwu, gromadzące i dokumentujące ujawnione, a także nieznane tajne plany strategiczne dotyczące najazdu na Jugosławię, wpisane w dalekosiężny plan opanowywania Bałkanów w drodze do roponośnych terenów południowych byłych republik ZSRR i Zatoki Perskiej.
Uderzenie na Afganistan stanowiło drugi etap tego kleszczowego oskrzydlania południowej Azji i dalszego osłabiania i tak już osłabionej terytorialnie i ekonomicznie Rosji posowieckiej.
Jeszcze na długo przed wybuchem wojny jugosłowiańskiej, spontanicznie zawiązała się międzynarodowa organizacja pod nazwą: Centrum Akcji Międzynarodowej. Obrała sobie za cel demaskowanie przygotowań do rozbioru Jugosławii, a potem inwazji na Serbię: ostrzeganie świata przed konsekwencjami tego pochodu nowożytnego barbarzyństwa w drodze do budowania Jednego Rządu Światowego, Jednego Państwa, Jednej Ekonomii, Jednej Religii, Jednej Antywartości.
Wspomniane Centrum Akcji Międzynarodowej wydało wtedy książkę „NATO na Bałkanach – głosy opozycji”. Tylko nieliczne egzemplarze dostały się, na zasadzie nowego pokomunistycznego drugiego obiegu do Polski, ale bariera języka uczyniła z niej książkę całkowicie w Polsce nieznaną. Opisano tam dopiero zbliżającą się wojnę w Jugosławii oraz jej przyszłe dalekosiężne skutki. Cele zbliżającej się wojny z roku 1999, odpowiedź na kluczowe pytanie – kto na tej wojnie zyska a kto straci; taktyka tej wojny; jej uzasadnianie, były już wyjaśniane na długo przed podpisaniem tzw. ugody z Dayton.
„NATO na Bałkanach” okazała się skutecznym narzędziem do mobilizowania międzynarodowego oporu przeciwko zalewowi propagandy, która w swej bezczelności zniżyła się do poziomu prymitywnego histerycznego wrzasku zagłuszającego każdy głos prawdy, każdy odruch zbiorowego czy indywidualnego protestu. Tysiące ludzi w kilku krajach wykupiły tę książkę tak szybko, że niezbędny stał się natychmiastowy jej dodruk. Przetłumaczono ją także na język serbski i grecki. Obszerne fragmenty ukazały się w językach: francuskim, niemieckim, włoskim.
Książka NATO na Bałkanach stała się bronią przeciwko wojnie NATO w Jugosławii. Od czasu jej ukazania się, 78 dni barbarzyńskich bombardowań Jugosławii, okupacja Kosowa, obalenie pochodzącego z wolnych wyborów rządu Jugosławii, wreszcie porwanie jej prezydenta, a także inwazja NATO na Macedonię – całkowicie zmieniły sytuację na Bałkanach. W związku z tym pojawiła się konieczność dokonania nowej oceny sytuacji w tym regionie; oceny skutków stale rozszerzającej się okupacji Bałkanów. Z tych potrzeb zrodziła się zbiorowa praca szeregu wybitnych znawców problemu. Nosi ona tytuł: Tajny Plan – zajęcie Jugosławii przez wojska amerykańskie i NATO.
Książka Tajny Plan to niezwykle cenny tekst. Składa się z publikacji szeregu autorów, które zgodnie demaskują kłamliwą wrzawę na temat prowadzonych wtedy przez NATO zbrodniczych bombardowań Jugosławii. Zawierają głęboką analizę rzeczywistych przyczyn tej inwazji na Bałkany. Autorzy zawartych tam opracowań są uznanymi autorytetami, ekspertami w dziedzinie polityki, ekonomii, wojskowości, prawa międzynarodowego. Są znanymi organizatorami ruchów antywojennych, pochodzącymi głównie z krajów członkowskich NATO i tam na różne sposoby dyskryminowanymi. To ludzie mający odwagę stawiać czoła zalewowi kłamstw i dezinformacji, rozpowszechnianych przez przestępczą elitę NATO.
Jednym z autorów jest nie byle kto, bo Ramsey Clark – były Prokurator Generalny USA. W rozdziale zatytułowanym: Oskarżenie USA i NATO o zbrodnie przeciwko pokojowi, zbrodnie wojenne i zbrodnie przeciwko ludzkości, w sposób absolutnie bezdyskusyjny, wyczerpujący, oparty na głębokiej, w tym tajnej wiedzy – Ramsey Clark daje prawną wykładnię przestępczych i zbrodniczych działań prowadzonych przez NATO w Jugosławii. Były Prokurator Generalny USA stawia tym krajom dziewiętnaście zarzutów popełnienia przestępstwa. W konkluzji każdego z tych 19 zarzutów, Ramsey Clark powołuje się na konwencje, układy i prawa międzynarodowe – pogwałcone przez dowództwo NATO.
W rozdziale tej zbiorowej pracy zatytułowanym: Główny sprawca przemocy – Prokurator Ramsey Clark ukazuje wojnę na Bałkanach jako część składową długiego ciągu wojen, interwencji i zamachów stanu, prowadzonych i inspirowanych przez Stany Zjednoczone w różnych częściach świata. Prowadzonych i inspirowanych od ponad stu lat!
Henryk Pająk
15 sierpnia 2019 o 10:49
Jako rozwinięcie artykułu przypomnę tekst, jaki pojawił się na usuniętej stronie polskiego oddziału Ruchu Twórczości o zniszczeniu Jugosławii:
https://web.archive.org/web/20170615003323/http://tworczosc.org:80/holokaust-serbow-prawdziwe-oblicze-masakry-w-srebrenicy/
Myślę, że warto wstawić ten artykuł na stronę, mimo że zdjęcia są drastyczne oraz pomimo kontrowersyjności organizacji, która była właścicielem strony, z której pochodzi linkowany artykuł.
15 sierpnia 2019 o 18:19
Warto pamiętać, iż III Rzecza jako członek NATO de facto poparła bandycką napaść. Za to jej zarządców w przyszłości czeka zasłużona kara.