Doskonałość pod każdym względem. Estetyka, hasła, dyscyplina. Francuski ruch NR jest w najlepszej kondycji od lat i ta manifestacja była tego znakomitym potwierdzeniem. Ponad 2000 uczestników, wśród nich delegacje zagraniczne z Włoch, Hiszpanii, Niemiec, Holandii i Węgier. Dumnie powiewające na ulicach Paryża flagi z Krzyżem Celtyckim – symbolem Sprawy, za którą oddał życie Sébastien. W większości młodzi ludzie, wzbudzający nienawiść „antyfaszystowskiego” motłochu i koszernych politykierów. Zwyciężymy dla tych, którzy walczyli przed nami.
Nasza flaga jest potężniejsza niż śmierć. Notre drapeau est plus grand que la mort.
7 maja 1994 roku GUD planował zorganizować manifestację pod hasłem „Witamy wrogów Europy”, jednak została ona zakazana przez władze. Wszyscy, którzy przybyli na miejsce zgromadzenia zostali aresztowani. Kilku osobom udało się wyrwać z kordonu. Wśród nich był Sebastien…Zmarł w szpitalu 2 dni później, 9 maja.
W tekście „Europa, Młodość, Rewolucja!” opisano kulisy wydarzeń:
Jednak prefektura w ostatniej chwili bezprawnie wycofuje zezwolenie, a na miejscu napływających nieświadomych niczego uczestników otaczają trzy kompanie CRS (francuskiego ZOMO) w pełnym uzbrojeniu. Z okrążenia wyrywa się tylko drobna grupa, która decyduje się przypuścić szarżę przerywając policyjny kordon, a stu kilkunastu innych manifestantów zostaje aresztowanych. W tym samym czasie w okolicznych uliczkach na odizolowane osoby polują zorganizowane bojówki policjantów w cywilu. Na jedną z takich ekip trafia dwudziestodwuletni Sebastien Deyzieu. Dramatyczny pościg kończy się na dachu jednej z kamienic, skąd spada na bruk bez przytomności. Gdy dwa dni później umiera w szpitalu wszystkich ogarnia furia. Następuje szereg demonstracji i manifestacji, budynek wydziału prawa zostaje zajęty na cały dzień przez protestujących. Takiej mobilizacji w środowisku NR nie było od dawna; do protestu przyłącza się nawet Front Narodowy, a zwłaszcza jego młodzieżówka – FNJ. Kilkudziesięciu nacjonalistów z różnych ugrupowań zajmuje siłą na kilka godzin studio popularnego radia młodzieżowego, by złamać milczenie oficjalnych mediów, a w tym samym momencie inna grupa okupuje siedzibę rady departamentu Haut-de-Seine, której przewodniczącym jest odpowiedzialny za śmierć Sebastiana minister spraw wewnętrznych Charles Pasqua, z żądaniem jego dymisji. Tego już dla Systemu za wiele: miesiąc później UDEA, ówczesna ekspozytura GUD, zostaje rozwiana przez dziekana Assas, kilku działaczy trafia pod różnymi pretekstami na parę miesięcy do więzienia, a część wyjeżdża na parę lat do Afryki…
Oficjalny film z wydarzenia
Reportaż z manifestacji
Błąd, grupa nie istnieje! Sprawdź składnię! (ID: 9)
I podobnie jak Trzecia Droga w Polsce wielcy „wojownicy” boją się nawet twarzy odsłonić. Cyrk.
1. Nikt się niczego nie boi. ALE Odsłanianie twarzy to po prostu robienie przysługi policji, służbom specjalnym i wrogom politycznym. No face – no case. Osoby które wypowiadały się dla mediów miały niezasłonięte twarze. Reszta jak kto chciał – duża część zasłonięte chustami, część zamaskowane czapką i czarnymi okularami.
2. Zasłonięta twarz chustą lub kominiarką jest częścią „rebelianckiego” stylu NR charakterystycznego dla GUD i innych francuskich grup. Demonstracja była bardzo elegancka i stylowa bez subkulturowych wypaczeń.
Nudne te męczydupstwo o kominiarkach. Jak się robi coś społecznego to kominiarki nie są potrzebne. Gdy jest demonstracja i wykrzykuje się hasła przez które np można zostać zwolnionym z roboty, tym bardziej, że trzeba liczyć się z wystąpieniem prowokacji przeciwnej grupy i idzie się z odsłoniętą gębą to nie jest odwaga tylko to jest głupota. To robienie z siebie frajera. Nie sztuka zginąć na wojnie, bo wojna nie polega na tym, żeby ginąć tylko żeby wróg ginął. Jeszcze krytykantów kominiarek na tym portalu mógłbym traktować poważnie gdyby nie to, że sam byłem świadkiem tego, że idący z NOPu demonstrowali z zakrytymi twarzami. To już chyba specyfika całego środowiska nieważne od grupy czepianie się drugich samemu robiąc to samo.
Ta manifestacja zdecydowanie robi wrażenie. Widać, że ruch NR we Francji odżył.