Plastik staje się plagą dla naszego środowiska. Coraz częściej przeczytać można informacje o martwych zwierzętach z foliowymi torebkami w żołądkach czy tonach plastikowych odpadów zaśmiecających lądy i morza. Statystyczny Polak w ciągu roku zużywa ok. 300–400 foliowych siatek. Dla porównania: Finowie tylko cztery.
Większa część zużytych tworzyw pozostaje na lądzie, ale szacuje się, że około 2–5 proc. dostaje się do mórz i oceanów. Tam, zjadane przez zwierzęta morskie, w dalszej drodze łańcucha pokarmowego dostają się do organizmów ludzkich. Drobinki mniejsze niż 5 mm, zwane mikroplastikiem, powstają pod wpływem działania przyrody, tarcia, zużycia i rozdrobnienia w innych procesach, które zachodzą na lądzie, w wodzie i powietrzu. Podczas 26. Europejskiego Tygodnia Gastroenterologicznego w Wiedniu naukowcy alarmowali, że mikroplastik można znaleźć w organizmach ludzi na całym świecie. Jak wynika z badań, zjadamy go z solą morską, rybami i owocami morza. Ale drobinki tworzyw sztucznych znaleziono także w piwie, miodzie, a nawet w wodzie butelkowanej. W wyniku produkcji i pakowania mikrocząsteczki plastiku dostają się również do jedzenia. Nawet niewielkie ilości w naszych organizmach mogą powodować choroby układu pokarmowego, sprzyjają powstawaniu nowotworów czy zaburzeń hormonalnych. Z badań naukowców Uniwersytetu Wiedeńskiego i Austriackiej Agencji Ochrony Środowiska wynika, że najczęściej występującymi tworzywami sztucznymi znalezionymi w ludzkich jelitach były polipropylen (PP) i politereftalan etylenu (PET).
Naukowcy z Instytutu Roberta Kocha (RKI) w Berlinie, którzy wykonywali zlecenie ministerstwa środowiska, przebadali próbki krwi i moczu 2,5 tys. dzieci w wieku od 3 do 17 lat w latach 2003-2017. Substancje pochodzące z plastiku wykryto w organizmach 97 proc. przebadanych dzieci. Plastik może dostawać się do organizmu za pośrednictwem przyborów kuchennych, nieprzemakalnych ubrań, środków czystości oraz pochodzić z opakowań żywności. Część substancji wykrytych u dzieci może zakłócać gospodarkę hormonalną, powodować otyłość i nowotwory.
Na podstawie: gosc.pl/nacjonalista.pl
Błąd, grupa nie istnieje! Sprawdź składnię! (ID: 9)
Niestety, ale bez odgórnych uregulowań prawnych nic się nie zmieni. System recyklingu w Polsce to fikcja, niestety.
„Bisfenol A jest substancją wykorzystywaną zasadniczo jako monomer w produkcji polimerów, takich jak poliwęglan i żywice epoksydowe. Stosuje się go również jako samodzielny składnik w produkcji papieru termoczułego. Mówiąc wprost, biznes zajmujący się produkcją tworzyw sztucznych w istotnej mierze jest uzależniony od bisfenolu A. Sęk w tym, że – jak wynika z badań – jest to związek wysoce toksyczny. Lekarze zwracają uwagę, że może stać za zwiększającą się w populacji bezpłodnością, otyłością, astmą, chorobami tarczycy i innymi zaburzeniami gospodarki hormonalnej. Przy czym u większości chorych nie sposób jednoznacznie ustalić, że do zaburzeń doszło wskutek działania bisfenolu A. Natomiast ostatnio przeprowadzone unijne badania wykazały, że w Belgii przeciętny mieszkaniec wydala z moczem 132 mg bisfenolu A rocznie, we Francji – 127 mg, w Danii – 112 mg, a w Szwecji – 71 mg. Ustalona norma wynosi 100 mg.
Bisfenol A ma jednak także liczne zalety. Jest tani, łatwy w produkcji i nie zmienia smaku przechowywanych produktów. Przez ostatnich kilkadziesiąt lat, wraz z rozwojem plastiku na świecie, robił więc oszałamiającą karierę.”
https://forsal.pl/biznes/ekologia/artykuly/1431244,bisfenol-a-plastikowy-zabojca-napietnowany-jest-w-pojemnikach-puszkach-a-nawet-zabawkach.html