Wielka Brytania: Problem czarnych gangów i koszty imigracji

Jak informuje brytyjski dziennik „Daily Mail” w ubiegłym roku administracja dzielnicy Hackney w północno-wschodnim Londynie wydała ponad 400 000 funtów na taksówki mające przewozić nastolatków przez miejsca, które działające w okolicy  gangi składające się z potomków czarnoskórych imigrantów uważają za „swoją strefę wpływów”.  Urzędnicy wyjaśniają, iż było i jest to konieczne z powodu faktu, iż młodzież jest zbyt przerażona, aby przemieszczać się piechotą przez niebezpieczne rejony Hackney. Dzielnica od lat ma najwyższy wskaźnik napaści z użyciem noży oraz broni palnej, jest także jednym z największych skupisk czarnej ludności w stolicy Wielkiej Brytanii. Graeme McLagan, były dziennikarz BBC i autor głośnej książki „Guns and Gangs — Inside Black Gun Crime” uważa, iż problem czarnych gangów i napaści z użyciem broni palnej jest jednym z największych wyzwań dla stróżów porządku w kraju. Zgodnie ze statystykami czarni są w 3/4 przypadków ofiarami strzelanin w Londynie, zaś 80% „strzelających” przestępców ma ciemny kolor skóry. Birmingham, Bristol, Manchester, Nottingham i oczywiście Londyn to miasta gdzie życie jest „tanie” i postrzelonym można zostać za nieokazanie szacunku młodocianym „gangsta” lub trafiając przypadkiem w miejsce będące areną porachunków między gangami. London Fields Boys lub Hoxton Boys to grupy, których korzenie należy szukać w latach 80-tych XX wieku  wśród handlujących kokainą handlarzy z Jamajki. Dziś ich następcami i jednocześnie smutnym świadectwem zjawiska masowej imigracji są wspomniane grupy młodocianych przestępców, których działania nasuwają skojarzenia z sytuacją w niektórych amerykańskich metropoliach. Jedną z przyczyn narastania problemu przestępczości wśród czarnej ludności pochodzącej w większości z Karaibów jest rozbicie rodzin lub brak pozytywnych wzorców męskich w dzieciństwie. Dane Biura Statystyki Państwowej pokazują, iż w 50% z nich dzieci są wychowywane jedynie przez matkę. Dla porównania sytuacja taka ma miejsce w 25% rodzin białych mieszkańców Wielkiej Brytanii i w jedynie 10% hinduskich.

Sytuacja na Wyspach Brytyjskich pokazuje następstwa masowej imigracji. Wykorzenienie z otoczenia, poczucie obcości, prędzej czy później przynoszą opłakane skutki nie tylko dla samych imigrantów, ale także dla rdzennych mieszkańców. Rozbicie rodzin, przestępczość w formie gangów dająca, z braku identyfikacji z kulturą i tradycjami nowej „ojczyzny”, namiastkę „tożsamości” i przynależności do określonej grupy, generowanie postaw roszczeniowych i w konsekwencji nienawiść do tych Wartości, które od wieków są fundamentem narodów europejskich i Europy jako całości. Rządzący establishment aby stworzyć pozory harmonijnej wspólnoty jest zmuszony konsekwentnie brnąć w absurdy politycznej poprawności i jednocześnie walczyć z każdymi przejawami „niebezpiecznego” nacjonalizmu. Nie bez powodu jeden z reprezentantów „Nowej” Wielkiej Brytanii, szef Komisji Równości i Praw Człowieka Trevor Philips, wyraził się o członkach Brytyjskiej Partii Narodowej w następujący, jakże pełny miłości sposób: „BNP members are less than human”. Tłumaczenie jest chyba zbędne.

Wojciech Trojanowski

Przedruk całości lub części wyłącznie po uzyskaniu zgody redakcji. Wszelkie prawa zastrzeżone.