Raphaël Ayma: O tożsamościowe Halloween

Co roku jesteśmy świadkami odwiecznych debat na temat Halloween: że to święto antychrześcijańskie, komercyjne, importowane itd. To krótki wątek, w którym bronimy tego święta z perspektywy tożsamości, ponieważ wiem, że często jesteśmy krytykowani za jego promowanie.

Osobiście bardzo lubię Halloween. Właściwie obchodzimy je co roku w naszym miejscu spotkań w Vaucluse, a czasami dzieci z wioski pukają do naszych drzwi, prosząc o słodycze lub psikusy. Poza aspektem estetycznym (uwielbiam jesień i jej melancholijną atmosferę), Halloween to jedno z niewielu świąt, podczas których dzieci i młodzież „okupują” przestrzeń publiczną. Widzimy rodziny na ulicy, dzieci wszędzie – to radosne i bardzo żywe święto.

Jak niektórzy z Was wiedzą, spędziłem część życia w Hiszpanii i za każdym razem, gdy tam podróżuję, uderza mnie fundamentalna różnica między Iberyjczykami a naszym krajem: w Hiszpanii ludzie nadal żyją na świeżym powietrzu. Nierzadko można zobaczyć dzieci grające w piłkę nożną na ulicy, w parkach, bez opieki do późna. Hiszpania ma swoje problemy, ale kiedy widzi się dzieci bawiące się w miejscach publicznych bez nadzoru rodziców, to dowód na to, że przestrzeń publiczna jest nadal uważana za „bezpieczne miejsce”, gdzie dzieci ufają, że nie wpadną w kłopoty na ulicy. I głęboko wierzę, że przebywanie na świeżym powietrzu jest niezbędne w rozwoju dziecka/nastolatka.

Dziś jesteśmy świadkami zjawiska „dobrowolnego odosobnienia” wśród dużej części młodzieży w tym kraju. Ogromna część nastolatków i młodych dorosłych w tym kraju żyje w zamknięciu w swoich domach. Wynika to oczywiście z wielu czynników (wysokie koszty utrzymania są jednym z głównych, a to nie pomaga), ale jestem przekonany, że wiąże się to również z faktem, że rodzice coraz rzadziej pozwalają swoim dzieciom odkrywać świat bez stałego nadzoru. Rodzice stają się coraz bardziej nadopiekuńczy z powodu wszechobecnego poczucia niepewności i coraz rzadziej pozwalają swoim dzieciom poznawać świat bez siatki bezpieczeństwa. To tragiczne, ponieważ jestem przekonany, że ma to ogromny wpływ na budowanie pewności siebie i socjalizację, a tym samym na przykład na relacje między mężczyznami i kobietami.

Jednym z głównych źródeł spadku wskaźnika urodzeń i nieszczęścia seksualnego jest właśnie całkowite porzucenie przestrzeni publicznej i cenzura narzucana nowym pokoleniom w okresie dojrzewania. Lubię Halloween, bo pamiętam, że kiedy byłem dzieckiem, to właśnie wtedy rodzice wypuszczali moich przyjaciół, przyjaciół, którzy przez resztę roku nie mogli oglądać światła dziennego w mojej wiosce w regionie Var.

Nie interesują mnie debaty na temat związku Halloween z tożsamością. Nie używam go jako argumentu za emulacją kulturową w rozumieniu lewaków i globalistów, ale czasami tradycje ewoluują, a ludzie je przyswajają, ponieważ autentycznie je doceniają. Może powinniśmy nadać temu świętu nieco więcej tego znaczenia, aby było bardziej „rodzime”, ale ono istnieje i jest pięknym czasem. Śmiejące się i uśmiechnięte dzieci na ulicach naszych miasteczek i wsi to absolutna radość, na którą czekam co roku.

Raphaël Ayma

Autor jest działaczem organizacji Tenesoun. Tłumaczenie dla portalu Nacjonalista.pl: Wojciech Trojanowski

Przedruk wyłącznie po uzyskaniu zgody redakcji.