Recenzja: Horytnica „Pod znakiem miecza”

Po trzyletniej przerwie zespół Horytnica wydał długo oczekiwany czwarty album. Wydawnictwo już na samym początku zaskakuje bardzo bogatym tytułowym prologiem. Subtelny wstęp oraz bardzo bogate i dynamiczne partie gitarowe wraz z elementami symfonicznymi.

Drugi utwór ,,Lwowscy bracia” ponownie przypomina o polskich bohaterach walczących o Polski Lwów. Bardzo pozytywnie zaskakuje odmienną nieco formą muzyczną trzecia piosenka, ,,Skrzydła Chwały”, a połączenie klawiszy i skrzypiec, oraz partii gitarowych robi wrażenie. Wspomina czasy chwały polskiej husarii. Co ciekawe, w tekście zawarto wiersz autorstwa Władysława Bełzy „Husarz”. Kolejny utwór, ,,Rój” opowiada o  starszym sierżancie Mieczysławie Dziemieszkiewiczu, ps. ,,Rój”. Piąta piosenka jest kontynuacją utworu Miłość i wojna cz.1. Szósta piosenka traktuje o waleczności na polu bitwy naszych przodków w początkach naszej państwowości. Następny utwór wraca pamięcią do bohaterstwa reduty nr 54 zwanej potocznie Redutą Ordona w walce z carskimi wojskami podczas powstania listopadowego. Zespół w ósmej piosence przypomina o tragedii bestialsko mordowanych Polaków podczas rzezi wołyńskiej przez oddziały UPA. Kolejna piosenka ,,Żywe Tarcze” ma na celu przypomnieć poświecenie obrońców Głogowa w 1109 roku, kiedy miasto zostało zaatakowane przez niemieckie wojska dowodzone przez Henryka V. W tekście następuje dość interesujące porównanie owej obrony do czasów walk powstańców warszawskich. Dziesiąta piosenka opowiada o dzielnych Jaszczurkowcach, którzy dokonali zemsty na zakonie krzyżackim potajemnie współpracując z Władysławem Jagiełłą, a poprzez swoje wysiłki mieli swój udział w zwycięskiej bitwie pod Grunwaldem. W kolejnym utworze przekaz jest sformułowany  bardzo konkretnie : dbać o polską mowę oraz bronić swojej ojczyzny do ostatniej kropli krwi. W  dwunastym utworze zespół śpiewa o tym, jak wielkim zaszczytem dla żołnierza jest bronić Polskim przed wrogami. Kolejna piosenka kontynuuje  tematykę żołnierzy wyklętych, rozpoczętą w utworze ,,Stary wiarus ”, z wydanej przez zespół w 2013 roku składanki  ,,In Memoriam Vol. 1”. W swej przedostatniej kompozycji zespół opisuje losy młodego listonosza w czasie powstania warszawskiego. Album tradycyjnie kończy się epilogiem.

Mnie osobiście najbardziej pod względem lirycznym oraz muzycznym przypadły do gustu ,,Skrzydła chwały”, ,,Rój’, ,,Reduta Ordona”,  ,,Dąb” oraz  ,,Płomienni kochankowie (Miłość i wojna cz.2)”. Moim zdaniem, gdy chodzi o formę muzyczną, Horytnica swoim najnowszym wydawnictwem podniosła wysoko poprzeczkę, albowiem nie poprzestaje na bogatych solówkach oraz riffach gitarowych a także zróżnicowanych tempach perkusyjnych czy partiach skrzypiec, ale stosuje nowe wstawki klawiszy oraz pianina przy nie tylko męskim ale także i kobiecym wokalu. Dlatego z całą pewnością jest to najbardziej atrakcyjny album, który pojawił się w tym roku na polskiej scenie tożsamościowej.

Kacper Sikora

Horytnica „Pod znakiem miecza”

Lista utworów:

1. Znak miecza (Prolog)
2. Lwowscy bracia
3. Skrzydła Chwały
4. Rój
5. Płomienni kochankowie (Miłość i wojna cz.2)
6. Wyznawcy Orła
7. Reduta Ordona
8. Wołyń 1943
9. Żywe tarcze
10. Jaszczurkowcy
11. Dąb
12. Krzyż Walecznych
13. Wyklęci
14. Listonosz
15. Wolność zorzą płonie (Epilog)