Jerzy Szygiel: Hollywood w Iraku!

Jakimś cudem wiadomości z Iraku przedarły się wyżej ostatnimi czasy. To cud, bo gdy w styczniu Al-Kaida zdobyła dwa największe sunnickie miasta Iraku, w tym legendarną Faludżę, media w zasadzie milczały, jak i Stany Zjednoczone. Można było sprawę dalej bagatelizować, ale „100 km od Bagdadu” robi wrażenie, nagle widać, że post-okupacyjne państwo irackie zaczyna się ostatecznie rozpadać.

Państwo Islamskie w Iraku i Lewancie (PIIL), organizacja do niedawna ściśle związana z Al-Kaidą, zdobywa miasto po mieście dzięki poparciu sunnitów, słabo obecnych w raczej szyickim rządzie. PIIL zapewnia sobie rosnącą popularność nie tylko czynami w Syrii, gdzie walczy jednocześnie przeciw wojskom rządowym i niektórym grupom radykalnej islamskiej opozycji. W Iraku, gdzie sprzeciwia się rządowi i „kolaborantom” Stanów Zjednoczonych, kręci też filmy, prawie jak w Hollywoodzie.

Propaganda radykalnego islamu poczyniła znaczne postępy: to już nie są przemówienia brodatego gościa na tle kałasznikowa opartego o skałę, nie kazania jakiegoś imama, tylko filmy akcji, gdzie niemal wszystko dzieje się jak w amerykańskim filmie, tyle że naprawdę. Jest to powiedzmy zwycięstwo globalnej kultury amerykańskiej.

Zważywszy, że to Stany Zjednoczone podjęły w 2003 r. dzieło islamizacji Iraku i wprowadziły tam Al-Kaidę, treść ostatniego, godzinnego filmu PIIL wydaje się logiczna. Ładny podkład muzyczny z naszidami – śpiewnymi poematami na cześć dżihadu – ilustruje mapę zasięgu przyszłego kalifatu (Irak, Syria, Liban, Palestyna) i jest krótkie przemówienie, ale duchownego wojskowego, oficera na polu bitwy. Potem „egzekucje kolaborantów” jak w filmach gangsterskich, z jadącego samochodu. Ataki na posterunki wojskowe, eksplozje, koło 38 min. wysoki funkcjonariusz rządowy kopie sobie grób. Wszędzie przemoc, świeże trupy, naga wojna.

Oblicza się, że ok. 15% żołnierzy armii rządowej dezerteruje pod wpływem takich filmów. Ten nazywa się „Zderzenie mieczy IV”, po hollywoodzku. Była Al-Kaida prezentuje się tu jako ostateczny wyzwoliciel z amerykańskich porządków, ucieleśnienie wizji sunnickiej jedności.

PIIL korzystał z aktywnej pomocy Arabii Saudyjskiej, najbliższego sojusznika Ameryki. Dla Saudów wzmacnianie sunnitów kosztem szyitów to część podziemnej wojny przeciw Iranowi. W tej kwestii są obiektywnym sojusznikiem Izraela. Wizja skierowania energii Al-Kaidy przeciw Teheranowi pozostaje niejasna, ale pół roku temu Amerykanie bardzo słabo zareagowali na pierwsze wielkie zdobycze dżihadystów, jakby Irak przestał ich interesować. Teraz mówią o wysłaniu samolotów, jednak musieliby ich wysłać naprawdę dużo, by powstrzymać nadciągającą falę. Zanosi się więc na działania symboliczne, nie tak, jak na filmie.

Źródło

***