Smutne wieści z Irlandii, niegdyś bastionu prawdziwej Wiary w Europie. Irlandczycy w referendum 25 maja 2018 roku opowiedzieli się za zmianami prawa aborcyjnego. Ponad 66 procent uczestników referendum zagłosowało za wykreśleniem z konstytucji poprawki mówiącej, że prawo do życia nienarodzonego jest równe prawu do życia matki.
Premier Irlandii Leo Varadkar, lider centroprawicy, pedał, syn imigranta i modernistyczny katolik, po ogłoszeniu wyników powiedział: „Nigdy więcej lekarzy mówiących swoim pacjentom, że nic nie można dla nich zrobić w ich własnym kraju, nigdy więcej samotnych podróży przez Morze Irlandzkie, nigdy więcej piętna, gdy zostanie uchylona zasłona tajemnicy. Ludzie przemówili. Chcą nowoczesnej konstytucji dla nowoczesnego państwa. I ufają kobietom”.
Obecnie w Irlandii obowiązuje pełna ochrona życia ludzkiego od poczęcia; aborcja jest nielegalna, chyba że lekarze stwierdzą zagrożenie życia matki. Wówczas do przerwania ciąży wymagana jest zgoda dwóch lekarzy. Ósma poprawka do konstytucji republiki, opracowana w 1983 roku, stanowi, że „państwo uznaje prawo do życia nienarodzonych i równoważne prawo do życia matki”. Nowe rozwiązanie ma przygotować parlament. Rząd już opracował swoją propozycję. Zakłada ona, że przerwanie ciąży miałoby być legalne, bez ograniczeń, do 12. tygodnia. A do 24. tygodnia w dwóch przypadkach: poważnego zagrożenia życia lub zdrowia kobiety albo też uszkodzenia płodu – ale tylko takiego, które może prowadzić do śmierci tuż przed lub po narodzinach.
Przykład Irlandii jest znamienny. Wystarczy kilkadziesiąt lat, aby degeneracja święciła triumfy. Modernistyczny kler całkowicie skapitulował, praktycznie zostawiając świeckich katolików samotnych na polu walki. Posoborowa „odnowa” przyniosła skandale seksualne i całkowity zanik ducha Kościoła wojującego. Systemowa prawica w teorii „broniąca wartości” stała się rzecznikiem dewiantów seksualnych i innych degeneratów. Multikulturowa utopia i mieszanie ras wykształciły generację pozbawionych korzeni „postępowców”, którzy są zdeterminowani zniszczyć Tradycję i narody Europy. Zadanie nacjonalistów jest jasne: żadnych kompromisów, radykalna walka z duchem nowoczesnego świata!
Na podstawie: interia.pl/nacjonalista.pl
27 maja 2018 o 20:47
Kraj o takiej tradycji walki tak łatwo poddaje się lewicowo-liberalnym degeneratom…..
28 maja 2018 o 03:05
Taki niemiecki cytat mi się przypomniał: Wo Recht zu Unrecht wird, wird Widerstand zur Pflicht!
1 czerwca 2018 o 23:49
Brawo Kaja Godek!
„Irlandia nie może być określana jako kraj katolicki. Jeżeli tam premierem jest zadeklarowany gej, który obnosi się ze swoją dziwna orientacja – mówiła Kaja Godek, która gościła w programie „Tak czy Nie” stacji Polsat. Znana działaczka na rzecz zakazu aborcji nie szczędziła ostrych słów.
Mówi pani, że jeśli ktoś jest homoseksualny, to jest zboczony? – przerwała w pewnym momencie prowadząca program Agnieszka Gozdyra. Godek szybko odparła: Tak. Jeżeli premier Irlandii deklaruje w mediach, że ma partnera seksualnego, jeżeli to jest przyjmowane jako normalne […].
Stanowisko Godek nie spodobało się prowadzącej, która przypominała proliferce, że Leo Varadkar został wybrany w demokratycznych wyborach. Godek stwierdziła, że strasznym jest dla niej fakt, że kraj określający się, jako katolicki wybrał premiera geja.
Przedstawicielka Fundacji Życie i Rodzina próbowała również unaocznić przyczyny zwycięstwa aborcjonistów w Irlandii:To nie był przypadek, że tak się stało. To było naprawdę wiele energii po stronie aborcjonistów, żeby po pierwsze blokować debatę publiczną, blokować przekaz proliferski np. w mediach społecznościowych.
Jej zdaniem Google, Facebook i Twitter walnie przyczyniły się do wyniku referendum, gdyż znacząco utrudniły rozprzestrzenianie się informacji i argumentów ludzi, którzy byli przeciwni zniesieniu poprawki.
Premier Varadkar zapowiedział, że jeszcze przed wakacjami jego rząd zajmie się nową ustawą regulującą aborcję. Wśród pojawiających się postulatów znalazły się m.in. możliwość usunięcia dziecka bez podania powodu do 12 tyg. ciąży, prawo do aborcji do 24 tygodnia w sytuacji, kiedy istnieje poważne zagrożenie życia matki lub uszkodzenia płodu oraz nieograniczone czasowo prawo do przerwania ciąży, jeśli występuje bezpośrednie zagrożenie dla życia matki, oraz płodu.