Objawem prawicowego radykalizowania się Toskanii jest wysyp „społeczno-kulturalnych” stowarzyszeń, takich jak studencka organizacja Casaggi z siedzibą we Florencji. Jej członkowie demonstrują na głównych placach Florencji z płonącymi pochodniami, flagami narodowymi i transparentami: „Powstrzymać imigrantów”, „Włochy wolne i suwerenne” itd. Na umieszczanych w sieci filmowych wizytówkach organizacji widać tłumy młodych demonstrantów, wielu ma zasłonięte twarze. Napisy w filmie streszczają program organizacji, w którym nacjonalizm miesza się z antykapitalizmem, ekologią i polityką pro-life: „Po pierwsze, Włosi”, „Tożsamość. Przeciw jednowymiarowemu światu”, „Suwerenność. Żebyśmy sami pisali naszą przyszłość”, „Naród. Przeciw globalnemu upadkowi”, „Lud. Ponad klasami i masami”, „Natura. Przeciw szarzyźnie cementu”, „Społecznictwo. Przeciw hegemonii rynku”, „Życie od poczęcia do śmierci”, „Wolność. Żeby wstać z kolan”, „Rodzina. Podpora cywilizacji”.
Do najbardziej aktywnych ugrupowań neofaszystowskich w Toskanii należy CasaPound, której udaje się wprowadzić swoich przedstawicieli do rad miejskich, np. w Lukce, gdzie w wyborach zdobyła 8 proc. głosów. Jej człowiek w radzie, Fabio Barsanti, stale obecny w mediach, z dumą nazywający siebie „faszystą patrzącym w przyszłość”, jest przeciwnikiem ośrodków dla uchodźców. We Florencji, Lukce i innych miastach CasaPound organizuje obchody peryferyjnych dzielnic, potępiając lokalne władze za brud i brak zdecydowania w walce z handlarzami narkotyków. W Lukce i Grosseto partia, wzorem faszystów Mussoliniego, organizuje paczki żywnościowe dla ubogich, jednakże wręcza je tylko wybranym przez siebie obywatelom włoskim.
Kilka miast toskańskich, m.in. Pontedera i Florencja, ogłosiło, że miejsca publiczne będą niedostępne dla każdego, kto popiera „faszyzm, rasizm, ksenofobię, antysemityzm i homofobię”. W Pontederze na listę trafiła już neofaszystowska Forza Nuova, której regionalny lider, Leonardo Cabras, oświadczył niedawno, że „mocno wątpi w istnienie komór gazowych”, oraz że „w niektórych obozach koncentracyjnych były kina i baseny, grano muzykę Wagnera”, a także że „niemożliwa była eksterminacja sześciu milionów Żydów, bo nie było ich tylu w całej Europie”.
Współczesny faszyzm niesie nadzieję dla Włoch na odrodzenie. Więcej o historii oraz ideologii CasaPound w 152. numerze magazynu „Szczerbiec” – szczegóły wydawnictwa TUTAJ.
Na podstawie: nacjonalista.pl/GW
6 stycznia 2018 o 01:26
Aj waj! Nie wolno nam zapominać o 666 trylionach ofiar trollokaustu!
6 stycznia 2018 o 23:05
Do Benito mam wielki żal za politykę międzynarodową, ale nie ma ideałów. Etiopia, Abisynia niepotrzebny imperializm. Wewnętrznie najlepszy system polityczny jaki realnie długo funkcjonował w nowożytnym dużym / średnim państwie.
9 stycznia 2018 o 22:25
Proszę mi tu nie paranoizować z tym antyimperializmem. Po pierwsze: w tamtej epoce każde liczące się państwo europejskie miało kolonie. Po drugie Włochom była potrzebna Abisynia vel Etiopia by zdobyć połączenie lądowe Libii z Somalią i Erytreą. Po trzecie: przypominam: że z regułu jeśli ktoś wspomina imperialną i kolonialną przeszłość Europejczyków, to z reguły jest to lewica, celem bombardowania białych narodów obrazami skonfabulowanych i shiperbolizowanych „win” z przeszłości – po to byśmy wstydzili się, że jesteśmy biali, że jesteśmy dziećmi takich potworów i w ramach odpokutowania za te ich ohydne zbrodnie z radością przyjmowali do naszych krajów kolejne miliony kolorowych, a sami najlepiej przestali się rozmnażać, aby przypadkiem nie narodził się jakiś nowy potwór w rodzaju Hitlera itd. To jest tak zwana pedagogika winy. Przejawia się w wszechobecnej dziś propagandzie (ZOG-u) cierpiących kolorowych, cierpiących Żydów i białych potworów, którzy nic innego nie robią tylko ich najeżdżają, gnębią i mordują. Po czwarte: jeśli już o coś mieć żal do Mussoliniego to nie o to, że rozwalał i anektował gówniane państewka takie jak Abisynia vel Etiopia (1935-1936) czy Albania (1939), ale na pewno bezsensem i fatalną kompromitacją była inwazja na Grecję (wojna włosko-grecka 1940-1941). A dalej było już tylko gorzej, wojna z Anglią – to już była katastrofa totalna. Niemcy ratowali Mussoliniemu i Włochom skórę do czasu, aż sami zostali rozwaleni, a wtedy i dla Mussoliniego był game over. Ale to już inne kwestie: czy Mussolini dobrze zrobił, że poszedł z Niemcami, czy Polska powinna była pójść z Niemcami, czemu państwa zachodnie zwł. Anglia prowadziły wtedy taką obsesyjnie antyniemiecką politykę (czyżby Lobby?) itd. itp. Faktem jest, że Niemcom – czy raczej rządzącemu obozu nazistów mam wiele więcej do zarzucenia niż Mussoliniemu – zarówno jeśli chodzi o politykę wewnętrzną jak i zagraniczną. Sami sobie byli winni, winni swojej klęski i klęski Europy.
17 maja 2020 o 11:47
@Oberschlesier
Dokładnie. Największy zarzut, jaki można postawić Mussoliniemu to zamiast przyciągać proniemieckiego Metaksasa do sojuszu, zamiast robić wszystko, żeby Metaksas skłaniał się ku Osi ten zaatakował Grecję, co było bardzo żenującą zagrywką.
A to, że zaatakował gówniane murzyńskie państewko w Afryce to nawet nie jest wobec niego zarzut, tylko zasługa. Biali muszą powiększać własną przestrzeń życiową, poza tym dla Abisyńczyków rządy włoskie były okazją do rozwoju cywilizacyjnego. Nie było żadnego ludobójstwa, ani ciemiężenia narodu etiopskiego, wręcz przeciwnie – Etiopczycy zostali wyzwoleni z rąk rządzącego despotycznie cesarza Hajle Selassiego. Szkoda, że Mussolini przegrał wojnę, nie uzyskał nowych terytoriów w Afryce, nie skolonizował ich Włochami i nie zasymilował tam tubylców. Mógł też Metaksasowi zaproponować objęcie przywództwa nad Cyprem, Palestyną, Libanem, częścią Syrii i Egiptem w zamian za jakąś unię polityczną z Włochami.