Janina Dobrzycka: Nie będziemy humanitarni i miłosierni

Sugestie i wpływy wolnomyślicielskie przeżarły myśl polską, wyryły zgubne piętno w polskiej umysłowości i w charakterach. Trzeba na to wielkiego hartu uczucia, reakcji głębokiej, sięgającej podstaw filozofii i etyki katolickiej, by myśl wolnomyślicielską, masońską zdemaskować i pokonać.

Punktem wyjścia „wolnomyśliciela”, kształtującym jego stosunek do otoczenia i zasadniczych zagadnień jest względność dobra. Jest to najważniejsza zasada myślenia „po masońsku”. Sugestia, że wszystko ina świecie jest względne, wszystko może być dobre lub złe, zależnie od tego jak ktoś pojmuje dobro lub zło. A każdy pojmuje inaczej. Więc nie ma dobra bezwzględnego, nie ma zła bezwzględnego. Każdy człowiek, dążąc do jakiegokolwiek celu ma rację, czy celem tym będą pieniądze, sława, dobro państwa, czy partii; ponieważ jest przekonany, że czyni dobrze, więc ma rację. Nie wolno zgodnie z sumieniem wolnomyślicielskim na nikogo oddziaływać, nie wolno przekonywać, bo po co, gdy każdy ma słuszność, lub też nikt jej nie ma.

Tak zwane „poszanowanie cudzych przekonań” przerodziło się w zastraszającą obojętność wobec zła, w obojętność człowieka wobec człowieka. Skoro nie ma dobra bezwzględnego, religię, naród, etykę wyśmiewa się w imię „postępu” rozumianego jako mniejsze lub większe mijanie się z moralnością, następuje uświęcenie i podniesienie bytu materialnego na ołtarz jedynego celu w życiu. Zadania i obowiązki człowieka ogranicza się do zaspokojeń osobistych potrzeb. I o ten byt materialny rozpoczyna się mordercza walka ludzi — walka o byt prowadzona w nienawiści.

Tam gdzie w grę wchodzą osobiste cele jednostek wytwarza się chaos. Ile ludzi, tyle osobistych racji, kłócących się wzajemnie, nie pod porządkowanych jednemu wielkiemu celowi, lecz małym przyziemnym celom. Tam, gdzie w grę wchodzą osobiste racje — wytwarza się nienawiść, zawiść, zazdrość, całych grup społecznych, całych warstw, z których jedna zazdrości drugiej bytu materialnego.

Ów byt materialny, którego wykładnikiem jest pieniądz, jest osią, dokoła której obraca się życie ludzkie. Względność dobra prowadzi na bezdroża, gdzie rządzi nienawiść. Nieznajomość prawdy prowadzi do chaosu, w którym szerzy się zło. Bierność, poczęta z braku wiary w ideał dobra bezwzględnego, prowadzi do królowania zła.

Ruch Młodych prowadzi ku Dobru bezwzględnemu, ku Prawdzie Wiecznej. Celem naszym jest Bóg. Idziemy ku temu celowi, zasługujemy na zbawienie przez pracę dla innych, dla Narodu. Jesteśmy apostołami Prawdy. Nie ma w nas bierności, wiemy, że nasza racja jest słuszna. Dlatego naszej racji musi się podporządkować nam Naród i inne narody. I dlatego nie będziemy liberalni wobec jednostek, które się rządzą w imię osobistych celów, a nie dobra Narodu, nie będziemy szanowali ich osobistych przekonań, nie będziemy humanitarni i miłosierni wobec tych, którzy sieją zgorszenie, bo tym bodajby kamień młyński u szyi…

Będziemy twardzi i nieustępliwi wobec zła. Będziemy walczyć siłą idei z tymi, których idea może pociągnąć i użyjemy przemocy wobec tych, których serca i umysły nic są zdolne jej pojąć.

Janina Dobrzycka

Pismo Narodowo-Radykalne „Falanga”, 1936.