Nakładem oficyny wydawniczej Rytm ukazała się powieść Tadeusza Dołęgi-Mostowicza „Ostatnia brygada”. Ten romans z podtekstami politycznymi stał się dla autora wyrokiem śmierci, kroplą która przelała kielich goryczy, iskrą która popchnęła sanacyjnych bandytów do porwania pisarza, skatowania go, i na szczęście nieudanej próby zabójstwa. Dla współczesnego czytelnika w powieści Dołęgi-Mostowicza fascynująca jest siła polityczna jego romansideł, niezwykle ciekawy opis realiów życia elit II RP, i identyczna jak dzisiaj demoralizacja społeczeństwa.
Głównym bohaterem powieści jest Andrzej. Polak który zdobył majątek w Afryce (widać że nie tylko dziś trudno jest zdobyć majątek w kraju) i postanowił wiedziony patriotycznymi sentymentami zainwestować go w ojczyźnie. Życie doświadczyło go boleśnie. Kresowy majątek zagarnęli mu bolszewicy (z którymi walczył w 1920 roku), podczas jego pobytu za granicą jego matka umarła w nędzy porzucona przez bogatych krewnych.
W luksusowym ekspresie z Paryża do Warszawy poznaje Lene. Zielonooką piękność o azjatyckich rysach. Żonę prezesa Banku Głównego. Sowiecką agentkę korzystającą z polskiego paszportu dyplomatycznego. Dom Leny był centrum życia towarzysko biznesowego elity II RP. Między Andrzejem a seksowna sowiecka agentka wybucha romans.
Elity polityczne II RP stanowiące tło dla bohaterów romansu są: chciwe, pozbawione klasy, bufonowate, złośliwe, zdemoralizowane, cyniczne, wzajemnie skłócone i łakome. Rządzący traktują władze jako skok na kasę, nie są zainteresowani dobrem Polski ani Polaków, rozkradają państwo. Klakę zapewniają im dziennikarze prasy sanacyjnej. Zdemoralizowane przedstawicielki elity w przerwach między rozpustą i konsumpcją, angażują się w różne prądy new age.
Młodzież doskonale kopiuje życie zdemoralizowanych elit, życie swoich rodziców (wielokrotnie zamężnych, żyjących w konkubinatach, lub z kochankami). Młodzi są zdemoralizowani, pozbawieni hamulców w korzystaniu z swobody seksualnej. Klasyczną przedstawicielką bananowej młodzieży jest Irena, rozpustna i zdemoralizowana nastolatka której udaje się wieść Andrzeja (korzystającego z oby kochanej).
Andrzej, marnujący na rozpustę zdobyty za granicą kapitał, spotyka swego przyjaciela z młodości Michała Żegotę. Żegota by wyrwać się z biedy został posłem i jest jednym z politycznych pasożytów żerujących na Rzeczpospolitej.
Z czasem rozpusta i konsumpcja męczą Andrzeja. Bohater romansu postanawia zmienić na lepsze swoje życie. Zakłada przemysłowe gospodarstwo rolne. Rozpoczyna walę z żydowskim monopolem w handlu zbożem. W interesach przeszkadza mu państwowa biurokracja. Żydzi by zniszczyć jego firmę Andrzeja podpalają jego budynki gospodarcze. Andrzej by nie zbankrutować ulega żydowskiemu monopolowi i rezygnuje z handlu zbożem.
Z rozsądku poślubia Martę. Postanawia zamieszkać na wsi. Remont dworu utrudnia mu nielegalny lokator żyd który siłą usiłuje wymusić na nim okup za wyprowadzkę.
Pomagający w interesach Andrzejowi Żegota umiera na raka. Okazuje się ze ożenił się z Ewą, i wychowywał dziecko Ewy i Andrzeja – Janka. Andrzej uświadamia sobie że kocha tylko wdowę i matkę swego syna. Kolejne wydarzenia są jeszcze bardziej dramatyczne.
Jan Bodakowski
Najnowsze komentarze